یكي از كاربردي ترين و اساسي ترين مفاهيم مورد نياز جامعه امروز، كارآفريني است كه به اعتقاد كارشناسان موتور توسعه اقتصادي جامعه امروز مي باشد. بخش کشاورزی در مسیر گذار کشورها از مرحله توسعه نیافتگی، همواره نقش پیشرو را در اقتصاد ایفا کرده است، اما مشکلات تاریخی و ساختار اقتصاد کشاورزی در ایران موجب شده است این بخش نتواند در جایگاه اصلی خود در عرصه اقتصاد کشور نقش آفرینی کند.
تنوع اقلیمی، وجود منابع و ذخایر غنی، امکان ایجاد اشتغال مولد کم هزینه و زودبازده و وجود مزیت نسبی در تولید و صدور محصولات، از جمله قابلیت های بخش کشاورزی است. امروزه بخش کشاورزی ایران باید با مباحثی نظیر رقابتی شدن بازار، آزادسازی تجاری، کاهش کنترل دولت در فعالیت های اقتصادی، خصوصی سازی، تمرکززدایی و کشاورزی رقابتی بین المللی مقابله نماید. کارآفرینی در کشاورزی به معنای به کارگیری خلاقیت و نوآوری در فعالیت های مرتبط با کشاورزی می باشد.
بسیاری از فعالیت های اقتصادی در جوامع روستایی از نظر تاریخی مبتنی بر کشاورزی می باشند و می توان نخستین جوامع مولد انسانی را جوامع کشاورزی دانست. سیاست گزاران، برنامه ریزان و متخصصان بخش کشاورزی معتقد هستند که به خاطر تحولات فوق، یک دگرگونی ساختاری در شیوه های کنونی تولید کشاورزی لازم بوده و کشاورزی مبتنی بر بازار در چارچوب توسعه پایدار، راهبرد اساسی توسعه کشاورزی خواهد بود. در این نوع کشاورزی، کشاورز باید به نحوی تولید کند که بتواند تولیدات خود را در بازار رقابتی که مبتنی بر خواسته های مشتری است، به فروش برساند. بدین منظور کشاورز باید فرصت شناس بوده و نیازهای مشتری را به درستی شناسایی نماید و سپس راهبرد لازم در جهت برآوردن این نیازها را طراحی و اجرا نماید. به عبارت دیگر، کشاورز امروز باید یک کارآفرین باشد.
با توجه به اهمیت این موضوع، دوره دکترای کارآفرینی گرایش مدیریت کسب و کار در کشاورزی و صنایع با هدف تربیت نیروی متخصص در مدیریت این فرآیند ایجاد شده است تا فارغ التحصیلان با دانشی که در این زمینه به دست می آورند بتوانند به عنوان مدیر و مشاور، نقش کارآفرینی در کشاورزی را پررنگ کرده و با انجام پژوهش های کاربردی در توسعه کشاورزی کارآفرینانه به ایفای نقش بپردازند.