روانشناسی بالینی خدمات تشخیص و درمان (روان‌درمانی) را به افرادی که دچار رفتارهای نابهنجاری مثل افسردگی، اضطراب، وسواس، و غیره هستند، ارائه می‌دهد که این خدمات در سه زمینه‌‌ی تشخیص، درمان و پیشنهادِ روش‌هایی برای پیشگیری از معضلات و ناهنجاری‌های رفتاری ارائه می‌شود.
روانشناسی بالینی به درک، پیش بینی و درمان نابهنجاری، ناتوانی و آشفتگی‌های شناختی، هیجانی، زیست شناختی، روان شناختی، اجتماعی و رفتاری کمک می‌کند و در گستره وسیعی از جمعیتهای در جستجوی درمان کاربرد دارد. نقش‌های شش گانه روانشناسی بالینی عبارت است از: ارزیابی و تشخیص، مداخله و درمان، مشاوره، آموزش و نظارت بر کار رواندرمانگر‌ها، پژوهش و مدیریت. غالب کارهای روانشناس بالینی در راستای درمان و تشخیص، آموزش و پژوهش است.
کاربرد مقدماتی روشهای تشخیص بالینی، سمینار مسائل روان شناسی بالینی در ایران و جهان، پژوهشهای علمی (انفرادی) در روان شناسی بالینی دروس تخصصی کارشناسی روانشناسی بالینی را تشکیل می دهند.