یکی از گرایش های مهندسی پلیمر در مقطع دکتری، صنایع پلیمر می باشد. مهندسی صنایع پلیمر به شناخت، طراحی، فرمولاسیون، آنالیز و بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی لاستیک، پلاستیک و کامپوزیت می پردازد. در توضیح این سه ماده باید گفت: لاستیک به ماده ای گفته می شود که در اثر نیروی وارد به آنها تغییر شکل می دهند و پس از برداشتن نیرو به حالت اولیه باز می گردند، مانند تایرهای اتوموبیل و واشرهای لاستیکی. پلاستیک به موادی گفته می شود كه بر اثر اعمال نيرو تغيير شكل مي دهند و اگر ميزان نيروي وارد شده بيش از حد مقاومت آنها باشد ديگر با حذف نيرو به حالت اوليه خود باز نمي گردند. کامپوزیت نیز ماده ای است که ترکیب فیزیکی یک یا چند ماده به پلیمرها حاصل می شود، مانند فایبرگلاس ها. بنابراین تولید عموم محصولات پلیمری، با استفاده از دانش مهندسی پلیمر امکان پذیر است. طراحی و تولید انواع تایر ماشین، لوله های پلی اتیلن، شکل دهی رزین هایی نظیر ملامین، کیسه های پلاستیکی، روکش ظوف تفلون گوشه ای از محصولات صنعتی هستند که توسط پلیمریست ها تولید می شوند. با این همه، کاربرد پلیمر به صنعت محدود نیست و در سایر مصارف بشری، مانند موارد پزشکی نیز از پلیمرهای زیستی استفاده می گردد. دندان های مصنوعی، لنزهای چشمی و یا ساختن مشابه برخی اعضای بدن با مواد پلیمری از جمله این مصارف هستند.