دکتری آئرودینامیک یکی از گرایش های مقطع دکتری رشته مهندسی هوافضا می باشد. گرایش آئرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده می پردازد. مهندس هوافضا با گرایش آیرودینامیک جریان های پیچیده در اطراف جسم پرنده را تحلیل می کند و با بدست آوردن نیروهای آیرودینامیکی به بررسی پایداری و طراحی سازهٔ شناور در سیال، بیشتر هوای اطراف زمین که در ارتفاعات مختلف فاکتورهای متفاوت دارد، مورد بحث است، می پردازد. به جز تحلیل، همواره یکی از اصلی ترین دغدغه های مهندس آیرودینامیک، طراحی بال ها و بدنه هایی با بیشترین کاربرد و کمترین هزینه است.
مباحث اصلی در دوره دکتری مهندسی هوافضا گرایش آئرودینامیک بجز پروژه تحقیقاتی (رساله دکتری) شامل مباحث پیشرفته پیرامون آئرودینامیک مافوق و مادون صوت، توربولانس، جریانات لزج، اغتشاشات، مکانیک سیالات و ... می باشد.