دانلود بررسي رابطه بين سبک­هاي رهبري تحول­ آفرين و تعاملگرا با نگرش به تغيير سازماني

هدف پژوهش حاضر تحليل رابطه بين دو متغير سبک­هاي رهبري تحول­آفرين و تعاملگرا و نگرش به تغيير سازماني از ديدگاه کارشناسان حوزه ستادي سازمان آموزش و پرورش فارس بود. جامعه و نمونه آماري پژوهش، كليه کارشناسان حوزه ستادي سازمان آموزش و پرورش فارس در سال 88-87 بود که در اين پژوهش مشارکت نمودند. دو پرسشنامه رهبری تحول­آفرین و نگرش به تغییر سازمانی برای جمع­آوری اطلاعات مورد استفاده واقع شد.پرسشنامه رهبري تحول­آفرين داراي پنج بعد رهبري فرمند، توجه و ملاحظه فردي، تحريك ذهني، پاداش مشروط و مديريت مبتني بر استثنا است كه، دو بعد آخر مربوط به رهبري تعاملگرا مي­باشد. پرسشنامه نگرش به تغيير سازماني داراي سه بعد شناختي، عاطفي و رفتاري مي­باشد. روش­هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون همزمان جهت تحليل داده­هاي بدست­آمده استفاده گرديد. نتايج پژوهش بيانگر رابطه مثبت و معني­دار سبک رهبري تحول­آفرين(­01/0P<  ،24/0r= ) با بعد شناختي نگرش کارکنان به تغيير سازماني، سبک رهبري تعاملگرا با بعد شناختي(­01/0P<  ،25/0r= )  و رفتاري(­01/0P<  ،26/0r= ) و رابطه منفي و معني­دار رهبري تعاملگرا (­01/0P<  ،22/0r=- )  با بعد عاطفي بود. هم­چنين نتايج نشان داد که رهبري فرمند (­001/P<  ،71/β= ) داراي بيشترين قدرت پيش­بيني براي نگرش به تغيير سازماني است.

واژه­ هاي كليدي: رهبري تحول­ آفرين، رهبري تعاملگرا، نگرش به تغيير سازماني