دانلود مقاله ترجمه شده بهبود کیفیت آب از طریق تعامل متغیرهای زنده و بیجان در منطقه ریزوسفری از یک جزیره ی شناور مصنوعی با پوشش گیاهی

چکیده

نیاز به بهبود کیفیت آب و کاهش شکوفه ­های جلبکی مضر در دریاچه­ ها و رودخانه ­های کره به ­دلیل انباشتگی خوراکه آب (اوتريفيكاسيون) و تغییرات اقلیمی، در حال افزایش است. جهت کاهش انباشتگی خوراکه و رشد فیتوپلانکتون، یک جزیره­ ی شناور مصنوعی کامل با پوشش گیاهی (AFVI) (یک آب انبار روی رودخانه) در دریاچه­ ی پالدانگ نصب شد. در این مطالعه، مکانیسم­ های مفصل برای بهبود کیفیت آب و کاهش رشد فیتوپلانکتون در AFVI با مقایسه­ی فاکتورهای محیطی زنده و بیجان بین AFVI و بخش دریایی مجاورِ رودخانه ارزیابی می‌شود. غلظت بسیار پایین­تر کلروفیل a، توده­ ی زیستی بسیار بالاترِ زئوپلانکتون، به­ویژه زئوپلانکتون سخت با پوست بزرگ، و نسبت بالاتری از باکتری فعال در کل باکتری در AFVI، کاهش چشمگیری در رشد فیتوپلانکتون و تجزیه­ ی شدید ماده­ی آلی را نشان می­دهد. نشان داده شده که مکانیسم ­های اصلی برای بهبود کیفیت آبِ AFVI، به مهار رشد فیتوپلانکتون با تضعیف نور و کنترلِ بالا به پایین، با تغذیه زئوپلانکتون منجر می‌شود. تجزیه­ ی میکروبی فعال مواد آلی و کاهش نیترات در منطقه­ ی ریزوسفری با اکسیژن اندک نیز مکانیسم مهمی برای بهبود کیفیت آب خواهد بود، هرچندکه تعیین آن در سیستم آبی باز مشکل است.

1-مقدمه

انباشتگی خوراکه، به ­دلیل تأثیرات انسان­ پدید، یک نگرانی مهم در رودخانه ­ها، دریاچه ­ها و انباره ­های آب شیرین در سراسر دنیا بوده است. به­ عنوان یک نشانه­ ی مهم انباشتگی خوراکه، شکوفه های جلبکی، به­ ویژه شکوفه­ های جلبکی مضرِ سم­زا، منجر به بدترشدن کیفیت آب و مشکلات جدی در مصرف آب می­شوند (Park et al. 2000; Gkelis et al. 2014). اخیراً پیش­بینی شده که تغییرات اقلیمی، مثل زمستان­ های گرم­تر، دوره ­های طولانی خشک و افزایش شدت بارندگی، دوره­ ی رشد فیتوپلانکتون را توسعه داده و ظهور شکوفه‌های جلبکی مضر و صدور مواد مغذی به حوزه ­ی آبخیز را افزایش می­دهند (Paerl and Otten 2013; Park et al. 2013). بنابراین، تعدادی از فناوری ­ها و اقدامات، شامل کنترل پایین به بالا با کاهش دسترس‌پذیری ماده­ی مغذی محدودکننده و کنترل بالا به پایین از طریق دستکاری آبشار غذایی، برای کاهش انباشتگی خوراکه و بهبود کیفیت آب، توسعه و تنظیم یافته ­اند...