چکیده
طبق یافته‌های ما، یک جفت پلیمری نامشابه با وزن مولکولی بالا یعنی پلی(اکریلونیتریل-کو-استایرن)/پلی(اکریلونیتریل-کو-بوتادی‌ان)، هم رفتار UCST (بالاترین دمای بحرانی حلالیت) و هم رفتار LCST (پایین‌ترین دمای بحرانی حلالیت) نشان داده است. این رفتار فازی بوسیله ترکیب تئوری پارامتر قابلیت انحلال که شامل ترم(مترجم: منظور از ترم، یک عبارت در یک معادله است) حجم آزاد می باشد و ایده‌ای جدید با نام «دریچه امتزاج‌پذیری» برای مخلوطهای پلیمری شامل کوپلیمرهای رندوم، تفسیر شده است.
1-مقدمه
کاملاً مشخص شده است که بیشتر جفت پلیمرهای نامشابه با وزن مولکولی بالا امتزاج‌ناپذیر هستند. زیرا آنتروپی ترکیبی از اختلاط دو پلیمر، به میزان زیادی کوچک‌تر از دو ترکیب با وزن مولکولی کم می‌باشد و آنتالپی اختلاط معمولاً یک کمیت مثبت است. بنابراین پلیمرهای نامشابه تنها زمانی امتزاج‌پذیر هستند که برهم‌کنش مخصوص مناسبی بین آنها وجود داشته باشد و منجر به سهم منفی در انرژی آزاد گیبس اختلاط شود...