چکیده
در این مقاله، غشاهای میکروپور (دارای تخلخل میکرویی) بر اثر جهت‌گیری/آرایش‌یافتگی دوسویه‌ی آمیزه (مخلوط) پلیمریِ متشکل از انیدرید‌مونیک (PPgMA) پیوند خورده با پلی‌پروپیلن (PP)، پلی‌آمید 6 (نایلون 6) و پلی‌پروپیلن تولید شدند. در طی جهت‌یافتگی دو محوری ( دوسو جهت‌يافتگي)، دامنه‌های ( حوزه‌ها، مناطق) PP که بعنوان فاز پیوسته است، دچار کاواک‌زایی شد در حالیکه دامنه‌های نایلون 6 به صورت صلب و کروی باقی ماندند. اثر ترکیب آمیزه بر کاواک‌زایی آنالیز شد و برای شناسایی محدوده ترکیب مورد نیاز برای تشکیل یک حفره کامل، نمودارهای سه‌گانه تولید شدند. اثرات نسبت کشش و ضخامت فیلم اولیه بر ویژگیهای غشا نیز مورد مطالعه قرار گرفت. مشخص شد که غشاهای تولید شده، دارای تخلخل قابل تنظیم تا 62% و دارای حفرات در مقیاس نانویی می‌باشند. عملکر فیلتراسیون غشاهای با ضخامت‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. مشخص شد که این غشاها، در جداسازی ریزدانه‌های لاتکس50 نانومتری- که به صورت سوسپانسیون در آب در آمده بودند- دارای راندمان فیلتراسیون بالایی می‌باشند.
1-مقدمه
در دهه‌های اخیر، به غشاهای میکرو و مزوپور توجه زیادی شده است [1,2] . روش‌های مورد استفاده برای تولید این غشاهای میکروپور، به فرآیندهای مرطوب و فرآیندهای خشک تقسیم می‌شوند. دو روش فراوری مرطوب، عبارتند از وارونه‌سازی فاز (برگشت فاز ) و استخراج با القای حرارت . در تکنیک‌های برگشت فاز، از اختلاف انحلال‌پذیری پلیمرها در حلال‌های آلی و غیر آلی استفاده می‌شود (3-5). پلیمرهای قابل تولید توسط روش برگشت فاز، عبارتند از دی‌فلوئورید پلی‌وینیلیدین، نایلون 6،6، پلی‌سولفون، سلولز [6] ....