چکیده
اسکلت های مهاربندشده کمانش ناپذیر (BRBFs) به عنوان سیستم های بازدارنده بار جانبی برای ساختمان های موجود در مناطق با لرزه خیزی بالا استفاده می شود. مشخصات اصلی مهاربندهای کمانش ناپذیر (BRBها) پتانسیل اتلاف انرژی، شکل پذیری عالی و پاسخ هیسترتیک تقریبا متقارن در کشش و فشارش را افزایش داده اند. این مقاله یک مطالعه تحلیلی با هدف بررسی امکان استفاده از BRBها به عنوان یک طرح مقاوم سازی برای اسکلت های فولادی موجود ارائه می دهد. بدین منظور، پاسخ لرزه ای چهار نماینده مدل های اسکلت دو بعدی از اسکلت های فولادی موجود، قبل و بعد از دربرگرفتن BRBها به عنوان یک استراتژی مقاوم سازی تجزیه و تحلیل شدند. آنالیز جامع استاتیک غیرخطی و زمان- تاریخچه برای آنالیز نمودن اسکلت ها انجام شد. مجموعه ای از هفت زلزله طبیعی کد- پذیر انتخاب شد و برای انجام آنالیز زمان تاریخچه غیر خطی بکار گرفته شدند. اسکلت ها بر اساس مقررات لرزه ای ایرانی 2800 آنالیز و طراحی شدند. ارزیابی بر اساس مقایسه خواسته های جابجایی لرزه ای مانند جابجایی سقف های هدف، حداکثر جابجایی و رانش درون طبقه ای استوار بود. نتایج نشان داد که کارایی اسکلت های مهاربندی شده می تواند به طور قابل توجهی با حرکات زمین، ارتفاع اسکلت ها و سیستم ها مقاوم سازی تغییر کند. ملاحظه شده است که پاسخ لرزه ای اسکلت ها به خوبی با اهداف طراحی معیین مطابقت دارد.
1-مقدمه
سیستم های مهاربندی شده سفتی و مقاومت جانبی بالا تحت زلزله های با بزرگی متوسط- تا بزرگ را به نمایش می گذارند. متداول ترین پیکربندی های ساختاری برای سیستم های بازدارنده- جانبی بطور معمول اسکلت های مهاربندهای متحدالمرکز (OCBFs) هستند که دارای یک سفتی جانبی هستند که بطور قابل توجهی بالاتر از اسکلت های بازدارنده لحظه ای هستند [1]. با این وجود، به دلیل کمانش اعضای فشرده سازی و نرم شدگی مواد، رفتار هیسترزیس OCBFs با مهاربندهای فولاد غیر قابل اعتماد است. طرح های مختلف مقاوم سازی ممکن است برای ارتقا عملکرد لرزه ای اسکلت های فولادی مورد استفاده قرار گیرند. بطور جایگزین، مهاربندهای کمانش ناپذیر (BRBها ) ممکن است به عنوان مهاربندهای مورب در بهسازی لرزهای اسکلت های فولادی مورد استفاده قرار گیرد...