چکیده
در این تحقیق رفتار خستگی مخلوط های سیمانی با مصالح آسفالت بازیافتی بررسی شده است. بنابراین 6 نوع مخلوط با مقدار سیمان مختلف و درصدهای متفاوت از مصالح آسفالت بازیافتی(RAP) تحت بارگذاری های خمشی دوره ای و استاتیکی مورد آزمایش قرار گرفته است. مقدار سیمان عامل اصلی موثر بر مقاومت است در حالیکه درصد مصالح RAP نیز فاکتور اصلی موثر بر روی کرنش گسیختگی است. مدول های مشابه در هر دو شرایط بارگذاری به دست آمده است که این موضوع برای طراحی کردن از طریق مدول برجهندگی مجاز با استفاده از نتایج استاتیکی موثر است. نتایج آزمایشها و تحلیل های مکانیستیکی نشان میدهد که عمر خستگی اساس های سیمانی بازیافت شده به نوع ترکیب مخلوط، ضخامت لایه آسفالتی و لایه های بازیافتی بستگی دارد.
1-مقدمه
بازیافت تمام عمق با سیمان پرتلند(FDR-PC) روشی است که در آن قسمتی از مصالح روسازی قدیمی دوباره مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش لایه آسفالت موجود را خرد میکنند و آن را با سیمان و مصالح موردنیاز ترکیب میکنند. سپس مخلوط به دست آمده به منظور ایجاد لایه جدید اساس سیمانی(CTB) تحت فشار قرار می گیرد[1].
افزودن سیمان پرتلند در فرآیند FDR به طور قابل ملاحظه ای مقاومت و سختی مصالح روسازی قدیمی را افزایش میدهد[4-2]. بنابراین مخلوط CTB جدید به دست آمده دارای خرابی اندکی است. اگرچه اصولا مصالح سیمانی(CTM) در لایه اساس بازیافتی تحت بارگذاری های دوره ای دچار خرابی خستگی میشوند و این تخریب به سرعت بعد از آغاز خرابی رخ میدهد. بنابراین خرابی خستگی یک معیار اصلی برای طراحی عملکرد طولانی مدت روسازی های سیمانی بازیافت شده است...