چکیده
تحلیل دینامیکی افزایشی یک ابزار قدرتمند برای ارزیابی آسیب‌پذیری و خطر لرزهای ساختمان‌ها است. این تحلیل محاسبه آسیبهای کلی سازه‌ها برای PGA های مختلف و نشان دادن این نتیجه با استفاده از منحنی خسارت را امکان‌پذیر می‌سازد. چنین منحنی‌هایی در بسیاری از روش‌ها برای به دست آوردن حالات خطر لرزهای در سطح شهری استفاده می‌شوند. حتی اگر استفاده از این روش در یک محیط احتمالاتی نیاز به یک روش محاسباتی مناسب داشته باشد، این روش باید روش مرجع برای ارزیابی ریسک لرزهای باشد. در این مقاله ارزیابی آسیبهای لرزهای مورد انتظار با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی ارائه می‌گردد. منحنی خسارت با استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشی همراه با شاخص آسیب پارک و انگ به دست آورده می‌شود. عدم قطعیت مربوط به ویژگی‌های مکانیکی مواد و عملکرد لرزهای در نظر گرفته می‌شود. منحنی‌های خسارت احتمالی به دست آمده می‌توانند نه تنها برای محاسبه حالات خطر لرزهای در سطح شهری مورد استفاده قرار گیرند، بلکه برای برآورد زیان‌های اقتصادی نیز به کار می‌روند.
1-مقدمه
برای ارزیابی خطر لرزهای سازه‌های موجود، درجه خسارت باید برای یک زلزله معین مشخص گردد. روش‌های متعددی برای محاسبه این درجه خسارت وجود دارد. یکی از آنها روش شاخص آسیب‌پذیری است [1-6] که در آن کنش (عملکرد) لرزهای با استفاده از مقیاس مه لرزهای اروپایی [EMS-98 [7، با استفاده از شدت‌های مه لرزهای و توصیف رفتار سازه‌ای لرزهای با استفاده از شاخص آسیب‌پذیری تعریف می‌شود...