چکیده
روش نوروفیدبک از نوع غیردستوری و مبتنی بر ارتباط مغز با پتانسیل آهسته و تونیک خود قشر مغز توصیف شده است. در صورت فقدان هر نوع راهنمایی و آموزش آشکار از جانب متخصص بالینی، آموزش به‌طور کامل وابسته به واکنش مغز به سیگنال آشکار خواهد بود. وقتی آموزش تحت شرایط بهینه، از منظر جایگذاری و فرکانس هدف انجام شود، سوگیری به سمت عملکرد بهینه خواهد بود. مغز از اطلاعات به نفع خود استفاده می‌کند. پیامدهای آموزش برابر یا فراتر از انتظارات مبتنی بر نوروفیدبک قراردادی به روش EEG و مبتنی بر باند خواهد بود. نتایج جهت آزمون مهارت‌های شناختی برای نمونه غیر منتخب بالینی ارائه‌شده است.
1-مقدمه
هدف اصلی نوروفیدبک تقویت عملکرد قشر مغز و به‌تبع آن شایستگی کارکردی ارگانیسم است. این هدف فی‌نفسه متمرکز بر نقصان نیست. بلکه کاملاً برعکس، روش کاملاً وابسته به تقویت عملکردی است که از قبل وجود دارد. بنابراین این دیدگاه عمدتاً ماهیت ارگانیک داشته و نوروفیدبک به‌عنوان روشی برای دستیابی به عملکرد بهینه تلقی می‌شود. حتی می‌توان این دیدگاه را اتخاذ نمود که نقطه آغاز، حالت بدکارکردی اساسی است. این بدکارکردی محدودیت‌هایی را به دنبال دارد، اما هدف همان است. بدکارکردی از طریق بهبود کارکرد برطرف می‌شود. آنچه باعث مطلوبیت این رویکرد می‌شود این است که در روند آموزش مغز با نوروفیدبک، فرد با حد سقف مواجه نمی‌شود. همواره می‌توان در همان حوزه یا موارد دیگر عملکرد بهتری داشت. این موضوع در تقابل با بیوفیدبک سنتی قرار دارد و وقتی این اهداف تحقق یابند، خواسته دیگری وجود نخواهد داشت....