چطور این مقاله پزشکی را دانلود کنم؟
فایل انگلیسی این مقاله با شناسه 2008262 رایگان است. ترجمه چکیده این مقاله پزشکی در همین صفحه قابل مشاهده است. شما می توانید پس از بررسی این دو مورد نسبت به خرید و دانلود مقاله ترجمه شده اقدام نمایید
حجم فایل انگلیسی :
320 Kb
حجم فایل فارسی :
180 کیلو بایت
نوع فایل های ضمیمه :
Pdf+Word
کلمه عبور همه فایلها :
www.daneshgahi.com
عنوان فارسي
آیا یافتههای مربوط به ریتم الکتروکاردیوگرام فعالیت الکتریکی قلب را در طول ایست قلبی پیشبینی میکند؟ مطالعهای توسط محققان «سونوگرافی حین ایست قلبی و هایپوتنشن در بخش اورژانس (SHoC-ED)»
عنوان انگليسي
Do Electrocardiogram Rhythm Findings Predict Cardiac Activity During a Cardiac Arrest? A Study from the Sonography in Cardiac Arrest and Hypotension in the Emergency Department (SHoC-ED) Investigators
این مقاله چند صفحه است؟
این مقاله ترجمه شده پزشکی شامل 7 صفحه انگلیسی به صورت پی دی اف و 11 صفحه متن فارسی به صورت ورد تایپ شده است
چکیده
مقدمه: از ریتم‌های الکتروکاردیوگرافیک (ECG) برای هدایت مدیریت احیا در حمایت از حیات پیشرفته (ACLS) استفاده می‌شود. امکان بقا و ترخیص از بیمارستان در بیمارانی که فعالیت الکتریکی بدون نبض (PEA) دارند نسبت به افرادی که در خارج از بیمارستان دچار ایست آسیستولی می‌شوند، بیشتر است. علی رغم این موضوع، درمان این دو ریتم (غیر قابل شوک دادن) در دستورالعمل‌های ACLS ترکیب شده است. این مطالعه بررسی میکند که آیا ریتم قلبی ثبت شده‌ی آسیستول یا PEA در طول ACLS فعالیت مکانیکی قلبی را با دقت سونوگرافی بر بالین (PoCUS)، پیشبینی میکند یا نه. روش‌ها: پایگاه‌های داده از نظر بیمارانی (بالای 19 سال و بدون درخواست عدم تلاش برای احیا) که به علت ایست قلبی آسیستولی یا PEA بین سال 2010 تا 2014 به بخش اورژانس بیمارستان‌های ثالثیه مراجعه کرده بودند، بررسی شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: آنهایی که فعالیت الکتریکی قلبی داشتند (PEA) و آنهایی که نداشتند (آسیستول). ما ریتم ECG و نتایج فعالیت قلبی مستند PoCUSرا در هر مورد مقایسه کردیم. نتایج: 186 بیمار واجد معیار مطالعه بودند. احتمال فعالیت قلبی در 46 بیماری که در ECG خود PEA داشتند، نسبت به 140 بیماری که دچار آسیستول بودند بیشتر بود (فاصله اطمینان 95%، 2.79-18.8 برای فعالیت در PoCUS ابتدایی؛ نسبت شانس 5.45 (2.49-12.0) برای فعالیت در PoCUS در هرزمانی از ایست). ECG تنها حساسیت کمی نسبت به فعالیت قلبی ابتدایی (63.64%; 40.66% تا 82.80%) و هرگونه (در هر زمان)فعالیت قلبی (54.29%; 36.65% تا 71.17%) دارد، و ویژگی آن در مورد فعالیت ابتدایی 80.49% (73.59% تا 86.25%) و در مورد هر گونه فعالیت 82.12% است (75.06% تا 87.87%). نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان می‌دهد که ریتم ECG به تنهایی پیش‌بینی‌کننده‌ی دقیقی برای فعالیت قلبی نیست. این مطلب از به کارگیری PoCUS در طول ایست قلبی (علاوه بر ECG) حمایت میکند. به این ترتیب، بیمارانی که فعالیت الکتریکی قلبی دارند شناسایی می‌شوند و تحت درمانی مناسب‌تری قرار می‌گیرند.
1-مقدمه
ایست قلبی یکی از علل مهم مورتالیته و موربیدیته در آمریکای شمالی است؛از هر 7.4 نفر یک نفر در ایالات متحده دچار مرگ ناگهانی قلبی می‌شود (1). پروتکل‌های حمایت از زندگی قلبی پیشرفته (ACLS) منتشر شده توسط انجمن قلب آمریکا (AHA)، استاندارد مراقبت در احیای قلبی هستند (1). متخصصان براساس تظاهرات بیمار از پروتکل‌های ACLS برای تعیین انجام احیا استفاده می‌کنند. عمل احیا- چه از طریق دفیبریلاسیون چه تجویز دارو، ماساژ قفسه سینه، یا قطع تلاش- اغلب بر اساس یافتههای مانیتورینگ ریتم الکتروکاردیوگرام انجام می‌شود…
ایست قلبی الکتروکاردیوگرام
:کلمات کلیدی
Abstract
Introduction
Electrocardiographic (ECG) rhythms are used during advanced cardiac life support (ACLS) to guide resuscitation management. Survival to hospital discharge has been reported to be better for patients with pulseless electrical activity (PEA) than asystole in out-of-hospital arrests. Despite this, treatment for these two (non-shockable) rhythms is combined in ACLS guidelines. This study examines if the recorded cardiac rhythm of asystole or PEA during ACLS accurately predicts mechanical cardiac activity as determined by point-of-care ultrasound (PoCUS).
Methods
A database review was completed for patients (> 19 years without a do not resuscitate (DNR )order) who presented to a tertiary emergency department in PEA or asystolic cardiac arrest between 2010 and 2014. Patients were separated into two groups: those with electrical cardiac activity (PEA) and those without (asystole). We compared ECG rhythm and PoCUS-documented cardiac activity results (both initial and any) for each case.
Results
A total of 186 patients met the study criteria. The 46 patients with PEA on ECG were more likely to have cardiac activity than the 140 patients with asystole (odds ratio 7.22 (95% confidence intervals 2.79-18.7) for activity on initial PoCUS; odds ratio 5.45 (2.49-12.0) for activity on any PoCUS during arrest).
ECG alone was poorly sensitive for initial cardiac activity (63.64%; 40.66% to 82.80%) and any cardiac activity (54.29%; 36.65% to 71.17%), with specificity marginally better at 80.49% (73.59% to 86.25%) for initial and 82.12% (75.06% to 87.87%) for any activity.
Conclusion
Our results suggest that ECG rhythm alone is not an accurate predictor of cardiac activity. This supports the use of PoCUS during cardiac arrest, in addition to ECG, to identify patients with ongoing mechanical cardiac activity and to help determine appropriate treatment for this group.
Keywords:
electrocardiogram (ecg) point-of-care ultrasound point-of-care ultrasound
سایر منابع پزشکی در زمینه بیماری های قلبی