چکیده
یک روش تطبیقی جدید که برای حل معادلات دیفرانسیل با مشتقات جزئی غیر خطی از مرزهای متحرک ارائه شده است، از مش متحرک با عناصر متناهی پیوسته استفاده می کند. تکامل مش در دامنه ی مکان، مبتنی بر توزیع یک تابع ناظر منتخب در دامنه ی زمان است، و توزیع اولیه بر اساس داده های اولیه انتخاب می شود. حرکت مش در محدوده توسط تابع ناظر دوم مدیریت می شود، که ممکن است مشابه تابعی که برای حرکت داخلی مش به کار رفت، باشد یا نباشد. این روش به دقت توضیح داده می شود و چند مثال های محاسباتی با استفاده از توابع ناظر مختلف، ارائه می شود. این توابع در معادله ی محیط متخلخل (PME) در ابعاد یک و دو به کار رفته اند.
-1مقدمه
مشخص شده است که روش های مش متحرک پتانسیل زیادی در حل مسائل زیر دارند: مسائلی با جبهه و مرزهای متحرک، مسائلی که شامل پدیده هایی مثل blow-up هستند و مسائل بسیاری از برنامه ها که برای آنها باید ویژگی های غیر ثابت، به موقع ردیابی شود (برای مثال [1] و منابع آن را ببینید). البته، استفاده از این روش ها مانند روش های تطبیقی دیگر در دینامیک محاسبات سیالات (CFD) گسترده نیست، شاید به این علت که هنوز سوالات بی پاسخ زیادی در مورد دقت و قابلیت اطمینان این روش ها وجود دارد. ما در اینجا روش جدیدی را بررسی میکنیم که از نگهداری توزیع تابع ناظر برای تعریف سرعت گره های مش در سیستم مختصات لاگرانژ استفاده می کند و به این ترتیب مش را حرکت می دهد. این روش، یک تعمیم طبیعی از [2] است که مبتنی بر نگهداری توزیع یک تابع ناظر خاص با نام مانیتور گروه است...