دانلود مقاله ترجمه شده استراتژی کنترل پراکنده (توزیع شده) مبتنی بر واحدهای تولید مجازی برای چندین ژنراتور پراکنده

چکیده

یک استراتژی کنترل پراکنده برای کنترل خروجی چندین ژنراتور پراکنده (DG ها) به صورت هماهنگ ارائه شده است به‌گونه‌ای که این ژنراتورها در یک واحد تولید مجازی (VPP) در شبکه توزیع، فعال هستند. به این منظور، روش کنترل مشارکتی از تئوری کنترل شبکه برای همگرایی VPP و خروجی آن روی نقطه کار بهینه، که بر اساس هزینه‌های DG و سرویس‌های تخصیص داده شده توسط شبکه توزیع، تعیین می‌شود، مورد استفاده قرار خواهد گرفت. برای هر DG، استراتژی مورد نظر تنها مستلزم اطلاعاتی در مورد واحدهای مجاور بوده و ایجاد شبکه‌های ارتباطی (CN ها) بین DG ها به صورت ساده و توانمند است. مجموعه‌ای از شرایط کافی که تحت آن روش پیشنهادی معتبر است، ارائه می‌گردد. همچنین نشان داده شده است که استراتژی پیشنهادی دارای این مزیت است که CN های متناظر محلی هستند و هیچ اطلاعات کلی جمع آوری شده در ایستگاه مرکزی از DG ها مورد نیاز نخواهد بود. این ویژگی‌ها VPP را قادر می‌سازد که هم دارای مشخصه‌های هماهنگی تطبیقی و هم خودسازمان‌دهی باشد. روش پیشنهادی با استفاده از شبکه توزیع استاندارد IEEE ی 34 باسه شبیه‌سازی شده است.

1-مقدمه

در سال‌های اخیر، تعداد زیادی از ژنراتورهای پراکنده (DG ها) در شبکه‌های توزیع مدرن به کار رفته‌اند که دلیل آن مشخصه‌های پاک و تجدید پذیر بودن آن‌ها است. اما، نفوذ بالای منابع DG ی تجدید پذیر، چالش‌های متعددی را برای صنعت به وجود آورده است. از این رو، اغلب نیاز است که خروجی DG ها متناسب با کدهای شبکه کنترل شود.

برای حالتی که تعداد DG های مورد نظر زیاد باشد، کنترل خروجی آن‌ها به روشی هماهنگ کار دشواری است به‌خصوص زمانی که خروجی ژنراتورها به سرعت و به صورت تصادفی تغییر کند. یکی از راه‌کارهای قابل‌اطمینان برای این مسئله دشوار، تجمیع DG ها است به‌گونه‌ای که به صورت یک ژنراتور سنتی در مقیاس بزرگ با رفتار پایدارتر به نظر برسد. روش‌های مختلفی برای تجمیع در مقالات ارائه شده است، برای مثال، شبکه‌های توزیع فعال، ریزشبکه ها، شرکت‌های برق مجازی و واحدهای تولید مجازی (VPP ها) و غیره...