چکیده
زمینه: گواهی نامه های صلاحیت بالینی بخش مهمی از آموزش رزیدنتی طب داخلی هستند. هدف این مطالعه ارزیابی معاینه بالینی (OSCE) اهداف مرکب ساختار یافته است که اکتساب رزیدنت های کارشناسی ارشد سال 1 (PGY1) از شش صلاحیت های اصلی تعریف شده توسط شورای اعتبار بخشی برای فارغ التحصیلان آموزش پزشکی را مورد ارزیابی قرار می دهد (ACGME).
روش ها: OSCE مبتنی بر شش هسته صلاحیت به عنوان آزمونی برای عملکرد بالینی 192 رزیدنت PGY1در طول 3 ماه آموزش طب داخلی خود بین سال های ژانویه 2007 و دسامبر 2009 مورد استفاده قرار گرفت. برای هر سال، قابلیت اطمینان معاینه کامل با آلفای کرونباخ محاسبه شد.
یافته ها: قابلیت اطمینان OSCE مبتنی بر شش هسته صلاحیت، در محدوده 0.69-0.87 بین سال های 2007 و 2009 قابل قبول بود در مقایسه با نمرات پایه، نمرات خلاصه و زیر نمرات هسته صلاحیت همه افزایش قابل توجهی را نشان داد بعد از آنکه رزیدنت های PGY1 برنامه آموزشی طب داخلی 3 ماهه خود را به پایان رساندند.
نتیجه گیری: با استفاده از یک فرایند توسعه ساختار یافته، نویسندگان قادر به ایجاد موارد ارزیابی قابل اعتماد برای تعیین اکتساب رزیدنت های PGY1 از صلاحیتهای اصلی ACGME بودند.
1-مقدمه
ارزیابی صلاحیت، یک وظیفه و یک چالش مداوم برای نهادهای مسئول آموزش و صدور گواهینامه پزشکان بوده است. چنین ارزیابی یک تابع عملی از ایجاد حداقل استانداردهای حرفه ای است که برازندگی پایه ای پزشکان آینده را تضمین می کند. آشنا سازی ارزیابی درون آموزشی با استفاده از متخصصین بالینی برای ارزیابی عملکرد رزیدنت ها یک وظیفه می باشد. روش ارزیابی باید نتایج قابل اعتماد را فراهم کند. اهداف اولیه برنامه آموزشی رزیدنتی طب داخلی پرورش پزشکان صالح است. در مقایسه با سایر روش های ارزیابی معمولی، ارزیابی بالینی ساختاریافته عینی (علمی) (OSCE) یک ارزیابی چند بعدی عملی از عملکرد بالینی رزیدنت ها است...