دانلود مقاله ترجمه شده تاثیر غنی سازی سلنیوم بر محصول، ترکیبات میوه و زمان رسیدن گیاه گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) رشد کرده در محیط هیدروپونیک

به نظر می رسد سلنیوم در ارتقا رشد گیاه و تاخیر در آغاز پیری موثر است. سلنیوم علاوه بر تاثیر در متابولیسم و فیزیولوژی محصولات مختلف، در افزایش کنترل شده غلظت سلنیوم، موجب افزایش خصوصیات مرتبط با سلامت محصولات می­شود. به منظور بررسی اثرات سلنیوم بر ترکیبات میوه و رسیدگی فیزیولوژیک، آزمایشی بر روی گیاه گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) رشد کرده در محیط هیدروپونیک انجام شد. سلنات سدیم به محلول تغذیه ای به میزان 0 (کنترل) و 1 میلی گرم سلنیوم L^-1 اضافه شد. سلنیوم اضافه شده به محلول تغذیه ای توسط ریشه ها جذب شده و غلظت آن در برگ نسبت به میوه بالاتر می باشد. علاوه بر این سلنیوم به طور قابل توجهی در محصول گیاه گوجه فرنگی تجمع نمی کند، اما تاثیر آن با تاخیر در شروع رسیدن میوه تشخیص داده شده است و برداشت محصول گیاهان گروه کنترل زودتر از گیاهان تیمار شده با SE آغاز می شود. علاوه بر این سلنیوم (SE) به طور قابل توجهی بر روی پارامترهای کیفی تاثیری ندارد به جز محتوای بتا کاروتن، که در میوه رسیده قرمز تحت تیمار با سلنیوم پایین تر بود. از آنجا که تجمع بتاکاروتن یک رویداد مربوط به رسیدگی در گوجه فرنگی است، مقدار پایین تر این ترکیب ممکن است همراه با تاخیر کلی در رسیدگی میوه ارتباط داشته باشد. این موضوع با کاهش میزان بیوسنتز اتیلن تایید می شود، در گوجه فرنگی تیمار شده با SE، کاهش میزان تغییرات رنگ مشاهده شده است. پس این نتیجه که فرآیندهای مربوط رسیدن مانند تخریب کلروفیل و سنتز کاروتنوئیدها، توسط سلنیوم تحت تاثیر قرار گرفته است مورد تایید است – که همراه با پتانسیل بالقوه از نظر ذخیره سازی و طول عمر مفید می باشد. نتایج نشان داد که 100 گرم گوجه فرنگی هیدروپونیک با محلول تغذیه ای همراه با مکمل SE، در مجموع دارای 58 میکروگرم SE رشد خواهد داشت. بنابراین، مصرف روزانه 100 گرم از گوجه فرنگی غنی شده به سمیت SE منجر نمی شود، و حتی می تواند به عنوان مکمل منطقی SE ارائه شود. این موضوع نشان می دهد که اضافه کردن SE در یک محلول غذایی برای تولید گوجه فرنگی همراه با خواص مفید بیشتری برای سلامتی انسان همراه است.

کیفیت میوه ها و سبزیجات در زمان برداشت و در طول ذخیره سازی تا حد زیادی توسط عوامل زراعی مانند لقاح، مدیریت آب، و تیمار های هورمونی تحت تاثیر قرار می گیرد (Lin و Jolliffe، 1996؛ Gelly و همکاران، 2003). توجه به تغذیه گیاه، عناصر ماکرو و میکرو بر روی رشد میوه، تکامل، ترکیبات و صفات کیفی، همانند بروز بیماری ها و بروز یا عدم بروز اختلالات فیزیولوژیکی گیاهان و نباتات تاثیر دارد....