چکیده
این مقاله استفاده از روش های پیش بینی و ابزارهای جایگزین را برای ارزیابی و مدیریت همسازی الکترومغناطیسی (EMC) در محیط های بیمارستانی ارائه می کند. انتشار پرتوهای ناشی از تجهیزات پزشکی بر اساس اندازه گیری های مکانی تست فضای باز مدلسازی شده است و با استفاده از روش ماتریس خط انتقال (TLM) برای شبیه سازی های عددی به کار رفته است. شبیه سازی TLM علاوه بر اثرات چندکاناله ناشی از موانع، اثر متقابل و کوپلینگ تمامی منابع و مدل های مختلفی که به صورت همزمان در محیط مورد آزمایش فعال هستند (یک اتاق عمل نوعی) شامل می شود. این روش، ابزار مناسبی به منظور دسترسی به پروفیل های الکترومغناطیسی ایجاد شده در محیط اتاق بوده و نیز امکان پیاده سازی پروسه های بهینه سازی را نظیر الگوریتم های ژنتیک (GA) فراهم می آورد. GA به منظور ارزیابی مکان تجهیزات پزشکی مختلف در محیط مورد آزمایش به کار می رود. یک تابع سازگاری به منظور مینیمم سازی مقدار متوسط میدان الکتریکی در داخل اتاق تعریف می گردد، که در نهایت مکان مناسب تر تجهیزات را برای اعمال برنامه اولیه مدیریت EMC نتیجه می دهد.
1-مقدمه
رشد قابل توجه فناوری های الکتریکی-الکترونیکی، در حوزه های مختلف کاربردی، علاوه بر افزایش استفاده از تجهیزات الکترومغناطیس در کاربردهای مراقبت پزشکی، نظیر تجهیزات درمانی، تشخیص و یا حتی تجهیزات پشتیبانی می تواند به افزایش انرژی الکترومغناطیسی موجود در تجهیزات کلینیکی بیانجامد. در چنین شرایطی، انرژی الکترومغناطیسی به سطح قابل توجهی می رسد که در آن سطح، تجهیزات الکتروپزشکی (EME) قادر به فعالیت نبوده، که در نتیجه باعث می شود محیط مذکور مستعد بروز تداخل های الکترومغناطیسی (EMI) گردد...