دانلود مقاله ترجمه شده تحلیل غیرخطی دامنه زمانی یک ساختمان چندطبقه دارای پی ایزوله شده تحت بارگذاری ویژه زلزله دوجهته

چکیده

بکارگیری ایزولاسیون پی در احداث ساختمان در منطقه با خطر لرزه خیزی متوسط اکنون یک مسئله مهم به شمار می آید. برای ساختمان های واقع در این مناطق که از سیستم جداگر پی بهره می گیرند، یک بررسی کامل و جامع لازم است و سپس تحلیل دینامیکی انجام می شود. این تحقیق، بکارگیری تکیه گاه لاستیکی سربی و تکیه گاه لاستیکی با میرایی بالا به عنوان جداگر پی را علاوه بر تمرکز بر تغییرات پارامترها برای اثرات  ایزولاسیون در مجاورت آنها ارائه می دهد. مدل های غیرخطی تکیه گاه لاستیکی سربی و تکیه گاهی لاستیکی با میرایی بالا ساخته شدند. طراحی این جداگرهای پی برای احداث ساختمان همراه با امکان پذیری سازه ای انجام شده است. تحلیل استاتیکی خطی، ارتعاش آزاد و دامنه زمانی دینامیکی غیرخطی برای هر دو ساختمان های ایزوله شده و ایزوله نشده تحت شرایط ویژه زمین لرزه دوجهته انجام شدند. روش خودکار تلفیق زمانی نیومارک-بتا برای راه حل در دامنه زمانی انتخاب گردید. خاصیت غیرخطی ناشی از تکیه گاه های ایزوله شده از پی و نیروهای لرزه ای برحسب نیاز در نظر گرفته شده اند. این تحقیق آشکار می کند که برای احداث ساختمان با ارتفاع متوسط، ایزولاسیون می تواند پاسخ لرزه ای را در خاک نرم تا سفتی متوسط بطور چشمگیری کاهش دهد. کاهش لنگر واژگونی پی ناشی از ایزولاسیون، نشان می دهد که ساختمان در مقایسه با سازه با پی ثابت پایدارتر می گردد. تکیه گاه های غیرخطی مدل سازی شده مشخص شد که برای مشخصات غیرخطی دقیق مناسب هستند. ساختمان حتی در زمانی که از آرایش المان سازه ای یکسانی استفاده می کند، انعطاف پذیری بیشتری را تجربه می کند. علاوه بر این، انعطاف پذیری سازه به دلیل کاهش پاسخ سازه ای به واسطه بکارگیری جداگر، با نوعی ذخیره (انرژی) مواجه می شود. در نواحی آسیب پذیر در برابر زمین لرزه که در آنها نگرانی اصلی کاهش ناپایداری لرزه ای با کمک اجزای حیاتی و مهم می باشد، این تحقیق سودمندی سیستم ایزولاسیون پی را از لحاظ کاهش پاسخ های سازه ای تحت بارگذاری لرزه ای نشان می دهد.

1-مقدمه

ایزولاسیون لرزه ای، جداسازی سازه از پی برای انتقال حرکت مخرب زمین با فراهم کردن قابلیت انعطاف پذیری و استهلاک انرژی از طریق وارد سازی جداگرها بین شالوده و سازه ساختمان می باشد. برخلاف رویکرد طراحی مرسوم، که مبتنی بر یک مقاومت (مقاوم سازی) افزایش یافته سازه است، مفهوم ایزولاسیون لرزه ای هدف کاهش چشمگیری بارهای دینامیکی ناشی از زمین لرزه در پی سازه ها را به دنبال دارد. ابداع تکیه گاه لاستیکی سربی (دهه 1970) و تکیه گاه لاستیکی با میرایی بالا (اوایل دهه 1980) یک بعد جدید را برای طراحی سازه دارای پی ایزوله شده را بیان می کند (8-3). یک شمار قابل توجه از تحقیقات اخیر و جدید در زمین ایزولاسیون پی بر استفاده از تکیه گاهی الاستومری مانند تکیه گاه لاستیکی با میرایی بالا و تکیه گاه لاستیکی سربی تمرکز داشته اند...