خلاصه
عدم دسترسی به اطلاعات بومی در خصوص گله های مادر بوقلمون و تخم مرغ های جوجه گیری بوقلمون انگیزه ای برای انجام مطالعه حاضر بود تا برای اولین بار در ایران به ارزیابی میزان امکان پذیری استفاده از روش معمول تلقیح مصنوعی روی بوقلمون های BUT پرداخته شود. بوقلمون های گوشتی به صورت محدود تغذیه شده، به مدت 46 هفته پرورش داده شدند و به منظور انجام مطالعه حاضر مورد استفاده قرار گرفتند (در کل 10 بوقلمون نر و 24 بوقلمون ماده). پس از یک دوره زمانی 3 هفته ای عادت دهی نرها به ماساژ شکمی، منی های ادغام شده برای تلقیح پس از رقیق سازی (به نسبت 1 به 6) در شیر کم چرب استرلیزه و هموژنیزه مورد استفاده قرار گرفت. ماده ها تلقیح شده (به مدت 14 ساعت) و تخم مرغ های جوجه گیری (به تعداد 148 عدد) جمع آوری شدند. همه تخم مرغ ها به منظور ارزیابی میزان باروری شکسته شدند. اگر چه میزان باروری ارزیابی شده پایین تر از مقداری بود که برای فارم های مادر بوقلمون در کتابچه های راهنما وجود دارد (91درصد) میزان باروری 61.5 درصدی در این آزمایش به دست آمد. این گزارش ارائه دهنده داده های اولیه ای در خصوص امکان پذیر بودن روش معمول مورد استفاده لقاح مصنوعی در بوقلمون، با استفاده از شیر کم چرب به عنوان یک نگهدارنده ساده و در دسترس به شمار می رود. یافته های حاضر می تواند نوید بخش سرمایه گذاری های آتی در زمینه پرورش بوقلمون های مادر در ایران باشد.
1-مقدمه
تلقیح مصنوعی تا کنون به علت حساسیت اسپرماتوزوای پرندگان به فرایند منجمد و ذوب کردن به طور قابل قبولی در صنعت طیور مورد استفده قرار نگرفته است (ویشارت، 1985). لذا به طور معمول در تلقیح مصنوعی طیور از منی تازه به شکل مایع استفاده می شود. علیرغم به کارگیری جوجه های ناشی ار تلقیح مصنوعی (اچس، 1996) یک ماهیچه سینه ای رشد یافته در بوقلمون ها از لقاح طبیعی نرهای بوقلمون ممانعت کرده (اچس، 1996) و لقاح مصنوعی را برای آنها به یک ضرورت تبدیل کرده است...