دانلود مقاله ترجمه شده هم پوشش دار کردن لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس درون اینولین یا پلی دکستروز در ریزذرات لیپید جامد که حفاظت ایجاد کرده و پایداری را بهبود می بخشد

چکیده

هدف این مطالعه، تولید و ارزیابی ریزذرات لیپید جامد (SLM) بود که در آن لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (La)، یک پروبویتیک، با یک پریبیوتیک، اینولین  یا پلی دکستروز  با استفاده از فناوری سردکردن افشان ه­ای پوشش دار شد. ویژگی های مورفولوژیکی، شیمیایی و گرماییِ SLM در کنار آزمایش های بقا اجرا شد تا مقاومت پروبیوتیک در برابر فرآیند ایجاد پوشش ریز، هم چنین مقاومت آن در در هنگام قرار گرفتن در معرض سیالات معده ای شبیه سازی شده (SGF) و مایعات روده ای شبیه سازی شده (SIF) و پایداری آن در کل ذخیره سازی برای 120 روز در دمای منفی 18، 7 و 22 درجه در یک خلاء یا رطوبت نسبی کنترل شده، ارزیابی شود. زیست پذیری سلول تحت تاثیر فرآیند سردکردن افشانه­ای قرار نگرفت. همه ی ریزکپسول های تولید شده در مطالعه ی کنونی، نرخ بقای La را در مقایسه با سلول های پروبیوتیک آزاد که در معرض SGF و SIF بود، بالا بردند. نتایج امیدوارکننده زمانی بدست آمدند که این ریزکپسول ها در یخچال و به صورت یخ زده با یک رطوبت نسبی کنترل شده ذخیره شدند. این مطالعه نشان داد که فرآیند سرد کردن افشان ه­ای همراه با افزودن جز پریبیوتیک، به طور خاص پلی دکستروز، یک فناوری جالب برای محافظت، انتقال و بهبود پایداری پروبیوتیک ها است که توان همزیگری SLMها را افزایش می دهد. افزایش مقیاس تکنیک سردکردن افشان ه­ای باعث می شود تا پوشش دار کردنِ پروبیوتیک ها در ماتریس لیپید، بازدهی خوبی داشته باشد.

1-مقدمه

پروبیوتیک ها می توانند میکروب های روده ای را تعدیل کنند و وجود پروبیوتیک ها که مواد قابل تخمیر هستند، تاثیر سودمندی بر رشد و یا فعالیت باکتری ها در روده ی بزرگ دارند. یک رابطه­ ی هماهنگ بین پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها وجود دارد که در آن پریبیوتیک ها توسط پروبیوتیک ها به عنوان منبع کربن و انرژی مصرف می شوند و استقرار آنها در محیط روده بر استقرار میکروارگانیزم های بیماری زا ارجحیت دارد...