دانلود مقاله ترجمه شده شبکه حسگر بی سیم برای نظارت محیطی با اتصال 3G

چکیده

شبکه های حسگر بی سیم امروزی در سنجش و ثبت پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مختلف ارتباط زیادی کسب می کنند. برای یک عملکرد قابل انعطاف مستقل، همه گره های حسگر به باتری مجهز هستند. همه حسگرهای بی سیم با یکدیگر یک شبکه حسگر بی سیم خودپشتیبان تشکیل داده و همه اطلاعات اندازه گیری شده را توسط الگوریتم مسیریابی درخواستی (مبتنی بر درخواست) به ایستگاه پایه هدایت می کنند. یک پروتکل مسیریابی درخواستی تحریک شده از منبع با واسط اطلاعات برای انتقال بهینه مجموعه داده ها توسط شبکه در جهت ایستگاه پایه ایجاد شده است ]1[. پروتکل مسیریابی مبتنی بر جاذبیت محلی هر گره حسگر است که برای هاب بعدی، گره مجاور با بیشترین جاذبیت انتخاب خواهد شد. جاذبیت هر گزه با استفاده از چند پارامتر مانند فاصله تا ایستگاه پایه، انرژی واقعی و غیره محاسبه می شود. همه مجموعه داده ها توسط چندین هاب در جهت افزایش جاذبیتی که ایستگاه پایه به بالاترین مقدار تنظیم می شود، منتقل می شوند. ایستگاه پایه همه مجموعه داده ها را جمع آوری نموده و انتقال را توسط یک اتصال داده همراه (3G) به یک سرویس دهنده ممکن می سازد. مجموعه داده ها می توانند به راحتی توسط یک تلفن هوشمند مورد دسترسی قرار گرفته و نمایش داده شوند.

1-مقدمه

مسیریابی مبتنی بر جاذبیت یک روش مسیریابی درخواستی است که از منبع آغاز می شود و حالات انرژی واقعی گره های مجاور را برای تصمیم در مسیریابی در نظر می گیرد و بنابراین عملکرد اطلاع از انرژی را تضمین می کند. سلسله مراتب یکنواخت است. برخی از پروتکل های دیگر از یک جانمایی (توپولوژی) سلسله مراتبی استفاده می کنند، که به این معنی است که گروههایی را برای اهداف مخابراتی شکل می دهند. مسیریابی مبتنی بر درخواست مسیرها را فقط زمانی ایجاد می کند که توسط گره منبع مطلوب باشد. هنگامی که یک گره به مسیری برای مقصد نیاز دارد، این روش یک فرایند اکتشاف مسیر در شبکه را با انتخاب گره هاب بعدی با بالاترین سطح جاذبیت گره آغاز می کند...