دانلود مقاله ترجمه شده تاثیر بازی درمانی بر کودکان دارای علائم اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی

60 کودک از رده سنی ابتدایی که واجد علائم اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی بودند، به طور تصادفی انتخاب شده و در یکی از دو شرایط درمان قرار گرفتند: بازي درمانگري كودك محور (CCPT) و خواندن همراه با نظارت (RM). اين كودكان به صورت تک نفره در مدارس در 16 جلسه بازی­درمانگری که هر جلسه 30 دقیقه به طول می­انجامید، شركت كردند. نتایج نشان داد کودکانی که در 16 جلسه بازي درمانگري كودك محور و خواندن همراه با نظارت شرکت کردند، از نظر آماری بهبودی معنی­داری در دامنه­ ویژگی­های اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی و توانایی­های دانش­ آموز و همچنین سطح اضطراب/ گوشه ­گیری و خرده­مقیاس­های اختلال یادگیری در شاخص ADHD مقياس تجدیدنظر شده درجه­بندی مشکلات رفتاری کانرز (فرم معلمان) به دست آوردند. کودکانی که در گروه CCPT شرکت کردند، از نظر آماری بهبودی بیشتری نسبت به کودکان گروه RM در حوزه تغییرپذیری هیجانی و خرده­مقیاس­های اضطراب/گوشه­گیری در شاخص استرس معلمان کسب کردند.

1-مقدمه

به طور معمول، معلمان دانش­آموزانی که دارای مشکلات رفتاری در مدارس هستند برای مشاوره به مراکز درمانی ارجاع می­دهند (آبدین و رابینسون، 2002). به طور خاص، دوپاول و استونر (2003) بیان کردند که مشکلات توجهی و کنترل رفتاری دانش­آموزان دو دلیل برجسته برای ارجاع کودکان به روانشناسان مدرسه و روانشناسان بالینی است. دانش­آموزانی که مشکلات رفتاری و توجهی دارند، ممکن است واجد شرایط تشخیص اختلال نقص توجه- بیش­فعالی (ADHD) باشند؛ که یکی از شایع­ترین تشخیص­های دوران کودکی، حدود 3% تا 7% کودکان دارای علائم، است (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2000؛ وودارد، 2006). مطالعات نشان می­دهند که کودکان دارای علائم و رفتارهای مرتبط با اختلال نقص توجه- بیش­فعالی (عدم توجه، بیش­فعالی و تکانشگری) هستند، به طور معناداری در مقایسه با کودکان بدون اختلال، استرس بیشتری برای معلمان ایجاد می­کنند...