دانلود مقاله ترجمه شده یک روش محاسباتی ترکیبی برای استنتاج معادلات جدید پیش بینی حرکات-زمین

آنالیز خطر لرزه ای یکی از مراحل اساسی در فاز مهندسی است. ویژگی های لرزه شناسی زمین لرزه ها معمولا شامل بزرگی، فاصله، نوع گسلش، و اثرات خاک است. پارامترهای مهندسی یک زلزله را می توان به دو رده اصلی تقسیم نمود: (1) پارامترهای مربوط به حوزه زمان و (2) پارامترهای مربوط به حوزه پاسخ. حداکثر شتاب زمین (PGA)، حداکثر سرعت زمین (PGV) و حداکثر جابه جایی زمین (PGD) پارامترهای اصلی مربوط به رده  حوزه زمان می باشند. در حوزه پاسخ، شتاب شبه طیفی (PSA) پارامتر خیلی شناخته شده می باشد. هر دو رده ی پارامترهای حوزه زمان و پاسخ را می توان برای ارزیابی ریسک سازه ها اعمال نمود. ثابت شده است که پارامترهای طیفی کارآمد تر از پارامترهای حوزه زمان هستند (Luco and Cornell, 2007). از سوی دیگر، استفاده از پارامترهای حوزه زمان به دلیل مستقل بودن انها از ساختارهای مورد نظر، راحت تر می باشد. بنابراین، PGA، PGV و PGD معمولا در مطالعات خطر لرزه ای مورد استفاده قرار گرفته اند. ممکن است روش های مختلفی مانند بررسی درجا و مدل سازی فیزیکی به منظور برآورد این عناصر بکار گرفته شوند. اجرای این روش ها معمولا گسترده، طاقت فرسا و پر هزینه می باشد (Gullu and Ercelebi, 2007). اغلب تلاش بسیاری برای توصیف مشاهدات محدود از طریق مدل سازی فیزیکی فرایند زلزله، انجام شده است. در این روش، مشاهدات برای کالیبراسیون مدل فیزیکی مورد استفاده قرار گرفته اند. چنین مدل هایی معمولا در شرایط روش مدل سازی تصادفی و تئوری ارتعاشات تصادفی توسعه یافته اند (به عنوان مثال، به Papageorgiou and Aki, 1983 نگاه کنید). بیشتر مدل های فیزیکی پیشرفته زیادی سعی می کنند تا فرایند واقعی گسلش را از طریق مدل سازی عددی ترک و انتشار موج مدل سازی نمایند…