دانلود مقاله ترجمه شده تجدید نظر ی در طبقه بندی ببر های جنوب شرقی آسیا (Panthera دجله)

ببر سوماترایی (Panthera دجله sumatrae) تنها عضو بازمانده از گروه ببر های جزایر سوندا است، اگر چه جمعیت های وحشی آن در حال حاضر در وضعیت بسیار مخاطره آمیزی، با حداکثر برآورد 500 نفر از افراد مادهده در بین گیاهان خودرو (وحشی) امروز قرار دارند . تعیین زیر مرزهای خاص و الگوهای تنوع جغرافیایی از اهمیت خاصی برخوردار است که برای مدیریت جهانی حفاظت از ببر ها در نظر گرفته شده است. در سال های اخیر، یک سری از مطالعات در تلاش برای ایجاد و ارزیابی ببر درون طبقه بندی با استفاده از روش های ژنتیک بیوشیمیایی و مولکولی وجود دارد ، با این حال، واگرایی قابل توجهی در میان نویسندگان مختلف نیز ایجاد شده است . Cracraft و همکارانش ، با استفاده از میتوکندری کامل ژن سیتوکروم ب 34 نمونه، به دو گونه مجزا ی ببرکه جدا از هم مادهدگی میکنند دست یافتند  : ببر سرزمین اصلی (Panthera دجله، با هیچ گونه) و از گونه های جزیره (P. sumatrae)، با استفاده از مفهوم گونه فیلوژنتیک (PSC). برعکس، پس از بررسی سه مقیاس تنوع mtDNA، Wentzel و همکارانش به این نتیجه رسیدند که زیرگونه ببر از نظر ژنتیکی بسیار نزدیک است که، نشان می دهد کاهش ژنتیکی تاریخی و جریان ژن میان همه نژادها تا اواخر پلیستوسن وجود داشته ، بنابراین آنها مورد مناقشه سنتی درون ببر طبقه بندی شده است. اخیرا، پنج زیرگونه سنتی مادهدگی دوباره با آزمایش مولکولی با نمونه گسترده تر و روش های عینی مورد تایید قرار گرفته است . به طور سنتی، چهار زیرگونه از ببرهای جنوب شرقی آسیا بر اساس ساختار جمجمه و ابعاد، رنگ زمین و ویدئویی، و اندازه بدن شناخته شده است. ویژگی های تشخیصی آنها را می توان به شرح زیر خلاصه کرد: Ptcorbetti، اندازه جمجمه تا حدودی کوچکتر از غالب Pttigris فرم، با رنگ زمین نسبتا تیره تر و متعدد، و نه کوتاه، راه راه باریک و به ندرت دو برابر شده است....