دانلود مقاله ترجمه شده پیش بینی دما، فشار، چگالی، توزیع سرعت در چاه های گاز H-T-H-P

در این مقاله، ما مدلی از معادلات دیفرانسیل جفت شده مربوط به فشار، چگالی، دما و سرعت را در چاه های گاز  H-T-H-P (فشار بالا- دما بالا) با توجه به تبدیل جرم، مومنتوم و انرژی ساخته ایم. یک مدل حل الگوریتمی با استفاده از روش رانگ-کوتای مرتبه چهار ارائه می­کنیم. داده های اساسی Dayi Well، به عمق 7100 متر در چین، برای محاسبات سابقه­ ای استفاده می­شود و یک تجزیه و تحلیل حساسیت برای این مدل انجام می­شود. فشار گاز، دما، سرعت و چگالی در امتداد عمق چاه با محصولات مختلف رسم می­شوند، گرادیان های زمین گرمایی مختلف و هدایتهای حرارتی مختلف، منعکس کننده مستقیم قانون جریان گاز و مشخصات انتقال حرارت در شکل­گیری رسم می­شوند. این نتایج می­توانند یک تجزیه و تحلیل دینامیکی از تولید برای چاه های گاز  H-T-H-P فراهم کنند.

1-مقدمه

در نظریه اساسی اعمال شده برای تحقیق آزمایش چاه عمیق، تجزیه و تحلیل مکانیکی رشته لوله­ای بسیار پیچیده است، از آنجا که دمای سیال و فشار لوله اثر بزرگی روی نیروی رشته لوله­ای دارد. در فرایند تست چاه، راه های به دست آوردن این دما و فشار رشته لوله­ای عبارتند از: (1) چند ترمومتر و فشار سنج در این لوله قرار می­گیرند. (2) تنها با اندازه گیری این دما و فشار هم در پایین چاه و هم در بالای آن، پیش بینی توزیع کامل با استفاده از فناوری تجزیه و تحلیل تئوری ممکن می­شود.

با این وجود، برای چاه های گاز با H-T-H-P، اغلب به کارگیری ترمومترها و فشار سنج ها دشوار است. بنابراین، این یک روش موثر و عملی برای پیش بینی توزیع کامل با استفاده از تجزیه و تحلیل تئوری است. پیش بینی دمای دقیق و پروفیل های فشار در چاه های جریان یابنده تا حد زیادی می­توانند تولید نفت و گاز را بالا ببرند.

یکی از اولین آثار در پیش بینی پروفیلهای دما در چاه های جریان یابنده توسط کیرک پاتریک (1959) ارائه شد. او یک نمودار گرادیان دمای جریان یابنده ساده ارائه کرد که می­تواند برای پیش بینی دماهای دریچه بالابر گازی در عمق تزریق استفاده شود. بخش عمده ای از کار کلاسیک در این زمینه توسط رامی (1962) توسعه یافت، او کسی بود که روشهای تقریبی برای پیش بینی دمای هم یک سیال تراکم ناپذیر تک فاز و هم یک جریان گاز ایده آل تک فاز در تزریق و تولید چاه های تولید را ارائه کرد. اسکاتر (1965) بعدا روش رامی را با در نظر گرفتن تغییرات فازی که در پروژه­های تزریق بخار رخ می­دهد بهبود داد. شیو و بگز (1980) روش رامی را با همبسته کردن برای یک ضریب خاص در معادله رامی ساده کرد. هاگورت (2004) روش کلاسیک رامی را برای محاسبه دما در تزریق و تولید چاه ها ارزیابی کرد...