دانلود مقاله ترجمه شده ویژگی های مهندسی ماسه های دوغابی

یک مقایسه از رفتار ماسه های دوغابی  و غیرسیمانی ارائه می شود. چهار ماسه (ماسه Fontainebleau و سه نوع ماسه رسوب آبرفتی از Seine River ) آزمایش شدند. نمونه ماسه های دوغابی  در آزمایشگاه با تزریق سیمان بسیار ریز یا ملات های معدنی تهیه شدند. یک مجموعه اولیه از تست های تک محوری فشار ساده (نامحدود) و تست های کششی انجام شد تا اثر برخی فاکتورهای کلیدی (عمدتا نسبت ماسه-به-سیمان ملات و چگالی نسبی ساختمان دانه ای) بر مقاومت ماسه های دوغابی  مشخص شود. تست های بعدی نشان دادند که وقتی یک خاک با یک ملات سیمانی (ملات سیمان دار) بسیار ریز یا یک ملات معدنی اشباع می شود، هم استحکام  (استحکام عرضی یا استحکام کم کشش) و هم مقاومت خاک بهبود می یابد.  روندهای مشابهی برای رفتار ماسه های دوغابی  و نیز ماسه های غیرسیمانی مشاهده شد. رفتار ماسه های دوغابی  را می توان با بکار بستن یک مدل کاملا پلاستیک و الاستیک خطی با یک معیار نامرتبط بازده مور-کولومب  که پارامترهای آن به آسانی قابل تعیین است، تقریبا بازتولید کرد. در نهایت توصیه های اولیه درباره نسبتهای اصلاح پارامترهای این مدل ساختمانی ساده (که هنوز استفاده آنها در مهندسی ژئوتکنیک معمول است) مطرح می شوند.

ساخت ساختارهای زیرزمینی بر روی زمین نرم اغلب مستلزم اصلاح خاک است تا از امنیت و پایداری ساختمان های اطراف اطمینان حاصل شود. نفوذ ملات (grout) یک روش موثر برای کاهش نفوذپذیری و افزایش استحکام و مقاومت خاک های ماسه ای درشت تا متوسط با ویژگی های مکانیکی اولیه سطح پایین است.

ملات های آلی معمول نظیر سیلیکات ژل ها برای آب های زیرزمینی خطرناک تشخیص داده شده اند بطوری که سالهاست از استفاده ملات های آلی ممانعت به عمل آمده است. از این رو ملات های جدیدی مانند سوسپانسیون های سیمانی بسیار ریز و ملات های معدنی از حدود 20 سال گذشته به وجود آمده و توسعه یافته اند. این ملات های جدید قابلیت های مشابهی را نسبت به محلول های شیمیایی قبلی نشان می دهند. مزیت قابل توجه آنها این است که ثابت شده است آنها در طول زمان پایدار هستند...