دانلود مقاله ترجمه شده استفاده از پلیمرها برای بهبود مقاومت شیاری بتن قیری

این پژوهش به منظور ارزیابی شیار در هر دو نوع مخلوط آسفالت اصلاح شده صورت پذیرفته است که شامل: (i) پلیمر  بی‌شکل و (ii) یک نوع پلیمر خاص که با ترکیب LDPE (پلی‌اتیلن کم‌تراکم) و EVA (اتیل-ونیل-استات) می‌شوند. آزمون‌های شیار با استفاده از یک دستگاه رد چرخ به انجام رسیدند. برای تأیید عملکرد مخلوط‌های آسفالت آزمون‌های سختی و خستگی به انجام رسیدند. آزمایش نشان داد که اصلاح پلیمر در این پژوهش موجب بهبود مقاومت شیار بدون واسطه‌ی رفتار سختی و خستگی گردید. نتایج شیار متناسب با مدل NCHRP 1-37A بودند و عملکرد شیار درجای مخلوط‌های آسفالت قابل پیش‌بینی است.

تغییر شکل دائمی (شیار) روسازی‌های آسفالت اثر مهمی بر روی عملکرد روسازی‌ها در طول مدت عمرشان می‌گذارد. شیار نه تنها موجب کاهش عمر مفید روسازی‌ها می‌شود، بلکه همچنین امکان دارد تا بر روی جابجایی ساده‌ی خودرو نیز اثرگذار باشد که این امر می‌تواند برای کسانی که از بزرگراه استفاده می‌کنند مخاطره‌آمیز باشد. شیار به تدریج و با افزایش تعداد بارگذاری گسترش پیدا کرده و به صورت فرورفتگی‌هایی طولی در مسیر چرخ و بالاآمدگی‌هایی کوچک در کناره‌ها نمایان می‌گردد. این امر توسط ترکیبی از افزایش تراکم و تغییر شکل برشی به وجود می‌آید؛ اصلی‌ترن عوامل مؤثر در این امر عبارت هستند از ترافیک، به خصوص با بار سنگین و دماهای بالا. این فرورفتگی‌ها یا شیارها حائز اهمیت هستند چرا که در صورت نفوذناپذیری سطح، شیار آب را نگه داشته و باعث ایجاد لغزندگی (به خصوص برای خودروهای سواری) می‌شود که این امر به شدت خطرناک است....