دانلود مقاله ترجمه شده رویکرد جدید تعادل بار در محاسبات ابری

محاسبات ابری بر پایه محاسبات توزیع شده، محاسبات گرید و مجازی­ سازی ساخته شده ­است. برتری محاسبات ابری در آینده شبکه‌های همگرا بدون چون و چرا است. آن به دلیل مزایای آشکار ابر همچون رسانه ذخیره سازی با بسترهای دسترسی فراگیر و کمترین نیازمندی به سخت‌افزار در کاربر نهایی می‌باشد. برخی مسائل اصلی مقیاس پذیری، دسترسی بیشتر، تعادل بار، هزینه و عملکرد می­باشند. محیط‌های محاسبات ابری مقیاس پذیری را برای برنامه­ های کاربردی با ارائه مجازی­سازی منابع پویا ارائه می‌نمایند. حرکت برنامه­ های کاربردی به محیط محاسبات ابری دلیل نیاز به زمان بندی است که آن را برای استفاده از سرویس‌های ابری برای تسهیل در اجرا قادر می‌سازد. در الگوریتم ارائه شده، از الگوریتم تعادل بار نظارت فعال و الگوریتم زمان بندی آگاه از منبع برای بهبود استفاده از منبع و تعادل بار زمان بندی شده برای عمکرد بالا در سیستم ­های ابری استفاده شده ­است.

1-مقدمه

انعطاف پذیری محاسبات ابری تابعی از تخصیص منابع مبتنی بر تقاضا می­باشد. آن ذخیره سازی امن، سریع، مناسب و توان محاسباتی به کمک اینترنت را ارائه می­کند. مجازی­ سازی، توزیع و گسترش پویا ویژگی‌های اصلی محاسبات ابری می­باشند [1]. امروزه بیشتر نرم­ افزارها و سخت ­افزارها با حمایت از مجازی‌سازی ارائه شده­اند. بسیاری از عوامل مجازی شده همچون منبع IT، سخت ­افزار، نرم ­افزار، سیستم عامل و ذخیره­ ساز شبکه می­توانند در بستر محاسبات ابری مدیریت شوند. محیط هیچ ربطی به بستر فیزیکی ندارد. برای استفاده بهینه از قابلیت­های فوق ­العاده ابر الگوریتم ­های زمان بندی مورد نیاز است. این الگوریتم ­های زمان بندی معمولا توسط مدیر منابع برای توزیع بهینه وظایف به منابع ابر اعمال می­ شوند. الگوریتم­ های زمان بندی نسبتا زیادی برای حداقل کردن زمان محاسبات وظایف در سیستم ­های توزیع­ شده وجود دارد [2]. این نوع از الگوریتم‌های زمان بندی سعی در حداقل کردن کل زمان محاسبات وظایف با یافتن مناسب­ترین منابع برای تخصیص وظایف دارند. لازم به ذکر است که حداقل کردن کل زمان محاسبات وظایف لزوما منجر به حداقل کردن زمان اجرای هر وظیفه مستقل نمی­شود. سیستم ارائه شده به الگوریتم­ های زمان بندی مختلفی برای عمکرد بیشتر بر روی تعادل بار تمرکز دارد...