دانلود مقاله ترجمه شده مدل های ارزیابی کارائی سیستم پایگاه داده

چکیده

امروزه پژوهش های قابل ملاحظه ای بر روی مدل سازی کارائی سیستم نرم افزاری صورت گرفت است که در نهایت منجر به ارائه ی متدلوژی های مختلفی در زمینه ی مهندسی کارائی نرم افزار شده است. بسیاری از این متدلوژی ها، سطح معماری نرم افزاری در سیستم ها را مد نظر قرار داده اند که البته فعالیت های کمی بر روی ارزیابی کارائی طراحی و سیستم های پایگاه داده صورت گرفته است. در این مقاله، قصد داریم مدل های کارائی سیستم های پایگاه داده را دسته بندی کنیم. این مدل ها بر مبنای سطح جزئیاتی که در آن سطح تراکنش های پایگاه داده مدل سازی می­شوند صورت گرفته است. علاوه بر این، مطالعه ای را بر روی متدلوژی های ارزیابی کارائی، که برای مشخصه های سیستم پایگاه داده ارائه شده است صورت داده ایم. همچنین در این مقاله جهت گیری های آینده به منظور ترویج استفاده از این متدلوژی ها در کاربرد های وسیع تر ارائه شده است.

واژگان کلیدی: ارزیابی کارائی، سیستم های پایگاه داده، شبکه هیا صف بندی، پژوهش، دسته بندی

1-مقدمه

با توجه رشد غیر قابل توجه حجم داده های اطلاعاتی و  پیشرفت های تکنولوژیک قابل ملاحظه  در زمینه ی توسعه ی زیرساختار های شبکه های سیال و ثابت، ایجاد محتوای کاربری مبتنی بر اینترنت تسهیل شده، و خروجی بسیار از پژوهش های علمی مخصوصاٌ در زمینه هایی مانند فیزیک و بیوفورماتیک گردیده است. در حالی که در یک دهه ی گذشته چنین مواردی اصلاٌ قابل درک نبود و این در حالی است که چنین تکنولوژی هایی برای سازمان ها و با هدف مدیریت ده ها پتابایت داده ها رایج شده است. بخش زیادی از این داده ها بر روی پایگاه داده ذخیره و مدیریت می­شود و در اصل، سیستم های مدیریت پایگاه داده(DBMS) نیز برای چندین دهه است که به یک تکنولوژی به منظور ذخیره و بازیابی داده ها مبدل شده اند، که دامنه ی کاربرد آنها ، شامل سیستم های پردازش تراکنش آنلاین، معماری های سرویس گرا و اپلکیشن های علوم الکترونیکی میباشد[2,3]. در چنین سیستم هایی، کارائی را میتوان یکی از متریک های ضروری دانست که به صورت مستقیم با نرخ رضایتمندی کاربر و یا خروجی سروکار دارد. اگرچه کارائی سیستم های پایگاه داده ی پیچیده(که شامل صد ها یا هزاران مؤلفه های نرم افزاری و سخت افزاری توزیع شده می­باشد)، از نظر تحلیل و پیش بینی امری مشکل است.حتی با توجه به اینکه سیستم هایسخت افزاری پیچیده و معماری های نرم افزاری به صورت آنلاین عرضه می­شوند، این مشکل حاد تر شده است. برای مثال، اخیراٌ اینترنت ، اپلیکیشن های پایگاه داده را به عنوان سرویس عرضه کرده به گونه ای که سازمان ها و یا مشاغل بتوانند از این پایگاه داده ها به صورت آنلاین استفاده کنند[4].