دانلود مقاله ترجمه شده هدف گیری سلولی برای ژن در مانی کوکلئار (حلزونی)

چکیده

 ژن درمانی پتانسیل قابل توجهی برای درمان اختلال گوش داخلی دارد. بسیاری از اشکال کاهش شنوایی ارثی در حال حاضر به مکان های خاصی در ژنوم ربط داده شده اند، و برای بسیاری از آنها، ژن ها و موتاسیون های خاصی که نقش دارند شناسایی شده اند. این اطلاعات، اساس درمان مبتنی بر راهبردهای ژنتیکی را فراهم می کند. به هر حال، مانعی بزرک برای ژن درمانی، هدف گرفتن سلول ها برای درمان و تعداد دفعات مورد نیاز است. گوش داخلی عضوی بسیار پیچیده است، شامل انواع متعددی از سلول ها که باید به شکلی هماهنگ عمل کنند تا منجر به شکل گیری گوش و شنوایی شوند. موتاسیون هایی که منجر به از دست رفتن شنوایی می شوند می توانند بر هر یک از این سلول ها اثر بگذارند. به علاوه، ژن های دخیل طی زمان های خاصی فعال اند، برخی فقط برای دوره های زمانی کوتاه. برای مؤثر بودن، ژن درمانی باید به سلول های مناسب و در زمان های مناسب برسد. همچنین در بسیاری از موارد، درمان باید به همین سلول ها و زمان ها محدود شود. این امر نیازمند روش هایی است که ژن درمانی با انها در فضا و زمان هدف گیری کند. پروموتورهای ژنی اختصاصی سلول، امکان جهت دادن ژن درمانی به سمت نوع سلولی مورد نظر را فراهم می کنند. علاوه بر این، پروموتورهای موقعیتی، به بیان ژنی این امکان را می دهند که در زمان های مورد نظر، خاموش و روشن شوند. به طور نظری، این تکنولوژی ها مکانیسمی ارائه می دهند که از طریق آن، ژن درمانی به هر سلولی در هر زمان مشخصی برسد. این فصل، پتانسیل چنین هدف گیری را برای رساندن ژن درمانی به گوش داخلی به شکلی کاملاً کنترل شده، بررسی می کند.  

درحالیکه ژن درمانی برای درمان بیماری بسیار نویدبخش است، رساندن ژن ثابت شده که یکی از بزرگترین چالش ها برای به کار گیری آن است. [1] بخشی از این چالش، فراهم کردن سطوح کافی یا مدت زمان کافی بیان ژن است برای اثرگذاری بر بیماری. به هرحال، مشکلی که احتمالاً مهم تر است، هدف گرفتن درمان بر سلول هایی است که نیازمند درمان هستند، و انجام ان در زمان هایی که برای مؤثر بودن الزامی است. به خصوص این امر در بافت های پیچیده که حاوی انواع سلولی زیادی هستند مهم است، مانند گوش داخلی، یا طی تکامل وقتی که بیان زن اتفاق می افتد و سلول ها به سرعت در حال تغییرند. ژن درمانی که به نوع سلولی اشتباه برسد، یا در زمان اشتباه باشد، می تواند بی اثر یا حتی آسیب رسان باشد [2].