دانلود مقاله ترجمه شده داروهای نوین با هدف قرار دادن گیرنده ی فاکتور رشد اپیدرمی و مسیرهای متابولیسمی پایین دست آن در درمان سرطان کلورکتال: مقاله ی مروری سیتماتیک

چکیده

سرطان کلورکتال دومین سرطان بدخیم رایج در میان مردان و زنان ایالات متحده ­ی امریکا است و دوره ­ی پنج ساله­ ی رهایی از بیماری، با وجود پیشرفتهای اخیر در شیمی درمانی و عوامل هدفمند، ناچیز می­باشد. نقطه­ ی اتکای درمان بیماریهای پیشرفته بوسیله­ ی شیمی درمانی با مواد آلوده کننده­ ی سلولی شامل 5-UF، irinotecan و oxaliplatin می­باشد. تایید USFDA و معرفی درمانهای هدفدار شامل cetuximab و panitumumab ( آنتی بادیهای منوکلونال با هدف فاکتور رشد اپیدرمی) و bevacizumab ( آنتی بادی منوکلونال با هدف فاکتور رشد عروق اپیتلیال) ، متوسط میزان بقائ را در بیماران مبتلا به سرطان بدخیم کلورکتال در طول دوره­ای 24 ماهه بهبود بخشید. به طور واضح، داروهایی بهتر و کارآمدتر مورد نیاز می­باشند، و داروهای اختصاصی برای اهداف خاص، آینده­ی درمان سرطان را می­سازد. با این وجود، پیشرفتهای سریعی در حال بدست آمدن هستند، که احتمالا آینده­ ی مدیریت و برنامه ریزی درمان سرطان بدخیم کورکتال را تغییر خواهد داد. به هر ترتیب، حضور نشانگرهای زیستی برای استفاده در عوامل هدفدار، در زیر مجموعه­ ی جمعیتی که از این روش درمانی بهره خواهند برد، بعنوان اشکالی بزرگ باقی خواهد ماند. در این مقاله، ما عواملی را که در فاز 1 و 2 ساخت کلینیکی هستند و اختصاصا برای EGFR و مسیرهای متابولیکی که در پی آن راه می­افتند را، بررسی می­نماییم.

فهرست مطالب

1-مقدمه

2-مسیر سیگنالیEFGR

3-داروهای نوین در فاز 2 ساخت کلینیکی

1-3- مهار داروهای EGFR فعال کننده ­ی دمین متصل شونده به لیگاند خارج سلولی