دانلود مقاله ترجمه شده استخراج و شناسایی چیتین و چیتوسان از منشأ های دریایی در خلیج فارس

چکیده

چیتین در شکل های α و β از سخت پوستان مختلف دریایی در خلیج فارس، استخراج شد. محتوای اسکلت های بیرونی مختلف مورد آنالیز قرار گرفت و درصد نمک غیرآلی (شامل عناصر مختلف موجود)، پروتئین و چیتین، بدست آمد. استیل زدایی از چیتین های مختلف تولید شده بوسیله حرارت دهی متعارف و یا بوسیله روش های حرارت دهی بوسیله امواج ماکروویو صورت پذیرفت. ماکروویو زمان حرارت دهی را به شدت پایین آورد و از 6 تا 10 ساعت به 10 تا 15 دقیقه برای ایجاد همان درجه از استیل زدایی رساند و چیتوسانی با وزن مولکولی بالاتر تولید نمود. این روش در صورتی که در مقیاس صنعتی یا نیمه صنعتی بکار بسته شود، می تواند صرفه جویی زیادی در انرژی داشته باشد. چیتین و چیتوسان بدست آمده با استفاده از آنالیزهای عنصری مانند اندازه گیری های XRD، NMR، FTIR و ثقل سنجی حرارتی، مورد خواص سنجی قرار گرفتند. آنالیزهای XRD نشان داد که چیتوسان نسبت به چیتین متناظر، بلورینگی کمتری دارد؛ و پایداری حرارتی آن هم پایین تر از چیتین است.

1-مقدمه

حدود 45% غذاهای دریایی فراوری شده، از میگو درست می شوند، که زائدات آن از اسکلت بیرونی و سفالوتراکس تشکیل شده (Ibrahin Salama و El Banna، 1999؛ Venugopal و Sahidi، 1995)، که مورد دوم به مشکلی برای محیط زیست بدل شده است. این زائدات در حدود 50 تا 70% وزن مواد خام را تشکیل می دهند؛ با این حال این زایدات حاوی اجزای ارزشمندی چون پروتئین و چیتین (CH) نیز می شوند (Roberts، 1992؛ Shahidi و Synwiecki، 1991). چیتین پس از سلولز، فراوان ترین پلی ساخارید روی زمین است و تولید سالیانه آن در حدود 1012 – 1010 تن می باشد (Roberts، 1992). این پلیمر از یک زنجیره خطی از واحدهای به هم متصل شده...