دانلود مقاله ترجمه شده حسگر زیستی الکتروشیمیایی مبتنی بر آپتامر برای تشخیص ولتامتری بدون نشاندار ترومبین و آدنوزین

چکیده

یک حسگر زیستی الکتروشیمیایی دوعاملی مبتنی بر آپتامر برای تشخیص بدون نشاندار ترومبین و آدنوزین توسعه داده شده است. این برمبنای اصول تغییر ساختار آپتامرها از دو رشته DNA / DNA به کمپلکس DNA / هدف بمحض افزودن هدف استوار است. آپتامر ترومبین ابتدا در سطح الکترود طلا ثابت شده و سپس با آپتامر آدنوزین هیبرید شد. متیلن آبی  (MB)، به عنوان شاخص الکتروشیمیایی، به وفور در آپتامرها از طریق برهمکنش ویژه MB  با باز گوانین جذب شد. در حضور ترومبین و یا آدنوزین، بخشی از آپتامر می­تواند با ترومبین و یا آدنوزین به جای MB متصل شوند. جریان پیک کاهش یافته MB رابطه ی تنگاتنگی با غلظت ترومبین و یا آدنوزین داشت. در این کار، سنجش در محدوده 6-60 نانومتر برای ترومبین و 10-1000 نانومولار برای آدنوزین خطی بود. حدود تشخیص مشخص شد که به ترتیب 3 نانومولار برای ترومبین و 10 نانومولار برای آدنوزین بود. علاوه براین، آلبومین پلاسما گاو (BSA) و لیزوزیم، و یا یوریدین و گوانوسین، بر عملکرد حسگر زیستی تاثیرگذار نیست، گزینش پذیری خوب این حسگر را برای تشخیص ترومبین و یا آدنوزین نشان می­دهد. در نهایت، این حسگر با موفقیت برای تجزیه و تحلیل ترومبین و آدنوزین در نمونه های پلاسمای انسان استفاده شد.

1-مقدمه

آدنوزین و ترومبین دو مولکول مهم در ساخت و حفظ فعالیت های زندگی می­باشد. آدنوزین نقش مهمی در تکثیر در تمام سیستم های شناخته شده زندگی بازی می­کند [1]، و آن یک جزء حیاتی از بسیاری از کوفاکتورهای بیولوژیکی است [2]. ترومبین، یک پروتئاز چند عاملی در بدن انسان و یا حیوانات است که نقش مهمی درعامل­های حامی انعقاد و ضد انعقادی ایفا می­کند. این می­تواند فیبرینوژن محلول به فیبرین نامحلول تبدیل کند که ژل فیبرین را تشکیل می­دهد، که برای یک پلاگین فیزیولوژیکی یا ترومبوز پاتولوژی جوابگو است. بنابراین ترومبین بسیار مرتبط به ترومبوز و هموستاز است [3،4]. بنابراین، روشهای توسعه ساده، حساس و اختصاصی برای تشخیص ترومبین و یا آدنوزین در تشخیص بالینی مهم است...