دانلود مقاله ترجمه شده اثرات بازخورد اجتماعی-مقایسه ای بر یادگیری مهارت حرکتی

چکیده

این پژوهش تاثیرات انگیزشی بازخورد را بر یادگیری حرکتی بررسی کرد. به طور خاص، ما تاثیر بازخورد اجتماعی-مقایسه ای را بر یادگیری یک کار تعادلی (stabilometer) ارزیابی کردیم. گروه های پژوهش علاوه بر دریافت بازخورد واقعی (نمرات خطا نشان دهنده ی انحراف از موقعیت سکوی افقی هدف هستند) در مورد عملکرد خودشان، بعد از هر آزمایش، اطلاعات هنجاری نادرستی را در مورد "میانگین" نمرات گروه مقابل دریافت کردند. نمرات میانگین عملکرد نشان میداد که عملکرد آزمودنی ها یا بالاتر (گروه بهتر) یا پایین تر (گروه بدتر) بود. به گروه کنترل فقط بازخوردی صحیحی در مورد عملکردشان داده میشد و آنها بازخورد هنجاری دریافت نمیکردند.یادگیری به عنوان عملکردی از بازخورد اجتماعی- مقایسه ای در یک تست حافظه که سه روز بعد از دو روز تمرین اجرا شد تعیین گشت. بازخورد هنجاری بر یادگیری کار تعادلی تاثیر گذاشت: گروه بهتر در مقایسه با گروه بدتر و کنترل در آزمون حافظه، عملکرد تعادلی موثرتری داشتند. علاوه بر این، سازگاری های تعادلی فراوانی-بالا/دامنه-پایین که نشان دهنده ی کنترل خودکار بر حرکت بود در گروه بهتر، در مقایسه با گروه بدتر، بهتر بود. این یافته ها نشان داد که بازخورد هنجاری مثبت تاثیر تسهیلی بر یادگیری حرکتی دارد.

مقدمه

بازخورد افزایشی در مورد نتایج یا کیفیت حرکتی (به ترتیب، دانش نتایج یا دانش عملکرد) سالهاست که به عنوان یکی از مهمترین متغیرهای یادگیری حرکتی شناخته شده است (سالمونی، اسکمیت، و والتر، 1984؛ اسکمیت، 1991، سوینن، 1996؛ والف و شی، 2004). عملکرد اطلاعاتی برای یادگیرندگان دانشی را در مورد طبیعت کاری که میخواند یاد بگیرند و رهنمودی برای تصحیح­هات در برنامه حرکتی و اجرا، در صورت نیاز، فراهم میاورد. به نظر میرسد که عملکرد انگیزشی بازخورد علاقه به کار را بیشتر کرده و تلاش پیوسته، پایداری، و توجه به اجرای هدف را از طریق شواهدی در مورد پیشرفت عملکرد افزایش دهد. در میان ادبیاتی که در مورد یادگیری حرکتی وجود دارد، درباره نقش اطلاعاتی بازخورد پژوهش های زیادی انجام شده است اما بر خلاف این، جنبه های انگیزشی نسبتا نادیده گرفته شده و یا تصور شده است که انگیزش تاثیر موقتی بر عملکرد داشته و یا اثر ان به صورت غیرمستقیم و از طریق حمایت از تمرین پیوسته بر یادگیری اعمال میشود (اسکمیت و لی، 2005).