هدف از مقایسه سیر اندیشه و اعتقاد نجات¬بخشی و تطور آن در هر یک از ادیان و همچنین برابری ادیان در اعتقاد به ظهور منجی، بیان این نکته نیست که دینی از دین دیگر در این مسئله خاص متأثر گردیده و یا بر آن تأثیر گذاشته است. آنچه در این پژوهش مورد نظر می باشد این است که موارد همانند یا مشترک ادیان کنار هم قرار گیرند و این نتیجه کلی به دست آید که اندیشه نجات بخشی و اشاره به موعودی که در پایان جهان خواهد آمد و نظامی همسان با دستورهای خداوند خواهد ساخت، در همه ادیان وجود دارد. اما اینکه این موعود کیست، چه موقع و کجا ظهور خواهد کرد، از جمله مسائل مورد اختلاف می باشد. می توانید این تحقیق رشته ادیان و عرفان را به صورت فایل word دانلود نمایید.
مقدمه
اصولاً اعتقاد به دوره آخرالزمان و انتظار منجی (فتوریسم) عقیده ای است که در کیشهای آسمانی؛ یهود، زرتشت، مسیحیت و مدعیان نبوت عموماً و دین مقدس اسلام خصوصاً، به مثابه یک اصل مسلّم، مورد قبول واقع شده است. شور و التهاب انتظار موعود آخرالزمان، در تاریخ پرفراز و نشیب این ادیان موج می زند. یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان در سراسر تاریخ محنت بار خود هرگونه خواری و شکنجه را به این امید بر خود هموار کرده¬اند که روزی «مسیحا» و یا «سوشیانت» خواهد آمد. در این مقاله سعی بر این است تا ضمن بررسی سیر اندیشه و اعتقاد به ظهور منجی در هر یک از ادیان فوق، به مشترکات آن اشاره نموده تا گامی هرچند کوچک در تقریب ادیان برداریم.
پیشینه بحث منجی گرایی
در باب پیشینه تاریخی مهدویت بیان شده که علی¬رغم تاریخ بسیار طولانی آیین مزدیسنا، اگر تاریخ تولد زرتشت را قرن هفتم پیش از میلاد بدانیم، باید گفت که دین یهود پیش¬تر موضوع موعود آخرالزمان را وعده داده و اخبار زرتشت پیرامون این مطلب تازه نیست. اما در باب تاریخ و چگونگی تولد زرتشت اختلافات بسیاری وجود دارد و برخی حتی دوران حیات وی را تا یازده هزار سال قبل از میلاد ذکر کرده¬اند. به این لحاظ، آیین مزدیسنا در طرح مسئله موعود آخرالزمان می¬تواند بر دین یهود و البته اسلام پیشی گیرد. به هر صورت می¬توان زرتشت را، حداقل در ایران، پیشگام اندیشه موعود آخرالزمان دانست و این را از موهبات آیین وی قلمداد نمود. در برابر، آیین اسلام که از پیشینه کم¬تری برخوردار است، در این زمینه وارث سایر ادیان مطرح¬کننده بحث مهدویت قرار می¬گیرد. البته اسلام در موضع خودش، هم وام¬گیرنده این تفکر، هم مصلح و هم تکامل¬بخش آن بوده؛ اما این واقعیت انکارناپذیر است که اندیشه منجی آخرالزمان، زمانی توسط اسلام مطرح گردید که حداقل سه آیین عمده مزدیسنا، یهود و مسیحیت به تفصیل در مورد آن آگاهی داده بودند.
در یک جمع¬بندی باید عنوان کنیم که آیین زرتشت، اندیشه موعود آخرالزمان را در محیطی عرضه نمود که هیچ¬گونه ذهنیت قبلی در این باره وجود نداشت. اما دین اسلام در فضایی این نظریه را مطرح کرد که به واسطه وجود پیروان سایر ادیان، تا حدودی دورنمای فهم و پذیرش آن موجود بود و چه بسا همین امر اسباب حسن توجه غیرمسلمانان به این آیین را فراهم آورد. چرا که اخبار متواتر اسلامی در ادوار بعد، نه تنها منجیان آخرالزمان را تأیید و تصدیق کرد، بلکه اصولاً بر لزوم روشمند کردن این نظریه انگشت تأکید نهاد.
فهرست مطالب
مقدمه: 1
پیشینه بحث منجیگرایی 1
نجاتبخشی در ادیان (زرتشت، یهود، مسیحیت( 2
منجی در آیین زرتشت 3
سوشیانت 4
موعودباوری در آیین یهود 7
اشتیاق به مسیح موعود 7
مسیح پسر داوود 7
بنده خدا 7
پسر انسان 8
منجی گرایی در آیین مسیحیت 10
ویژگی یاران سوشیانت 12
خصوصیات یاوران منجی در آیین یهود و مسیحیت 12
آخرالزمان و بشارت ظهور منجی در ادیان دیگر 13
جمع بندی و نتیجه گیری 17
منابع: 19