به خاطر سابقه، جهانی بودن و شهرت داشتن و همچنین به علت وسعت و مقدار مهارتهای مختلف که این ورزش در احاطه دارد،ورزش پایه یا مادر لقب گرفته است.رقابتهای دو و میدانی امروزه قسمت اعظم بازیهای المپیک را تشکیل می دهد، به خاطر اهمیت تربیتی آن ، این ورزش در تمام کشورهای جهان اجرا می گردد و به علت نقشی که در بهتر ساختن شرایط جسمانی جهت اجرای انواع دیگر ورزشها دارد اغلب پیشرفت در آن معیاری از توسعه کشورها تلقی می شود.گذشته از این که ، این ورزش ، ورزشکار را در شرایط و اجرای عالی نگه می دارد، زمینه ای برای تحقیقات و تجربیات درباره انسانها را فراهم کرده و خصوصیت پیشرفت در طریق صحیح آن را بررســی می نماید، بنابراین زمینه های علمی مربوط به این رشته وسیع و مختلف است. می توانید این تحقیق تربیت بدنی را به صورت فایل word دانلود نمایید.
مقدمه
دو و میدانی یک ورزش طبیعی است، چرا که با رفتار و حرکات طبیعی انسان مطابقت دارد. بنابراین، می توان گفت که دو و میدانی، از زمان پیدایش بشر وجود داشته و بلکه از نخستین اسلحه های انسان در برخورد با محیط زندگی و خطرهای آن به شمار می رفته است. انسان های اولیه، برای آنکه طعمه حیوانات وحشی نشوند، مجبور به دویدن و فرار از خطر بوده اند. در این حال، عبور از موانع طبیعی هم با جهیدن و پریدن، صورت می گرفته و اگر لازم می شد که میان آن با حیوانات و با دیگر دشمنان مبارزه ای صورت گیرد، انسان های اولیه از پرتاب سنگ یا دیگر اشیا کمک می گرفتند. به این ترتیب، انسان اولیه پی برد که اگر تندتر بدود، بیشتر بپرد و زیادتر پرتاب کند، بهتر خواهد توانست با مشکلات و خطرات پیرامون خود مبارزه کند.
با گذشت زمان، که انسان به تدریج متمدن و شهرنشین شد، آن حرکات طبیعی را هم جزئی از زندگی خود قرار داد و به شکل بازی های ورزشی در اوقات فراغت اجرا کرد. با این همه، در دوران باستان، بیشتر ورزش ها و تمرین های ورزشی به خاطر مهارت یافتن برای جنگ و عملیات جنگی صورت می گرفت:
• پرش ارتفاع، برای مهارت پیدا کردن در عبور از دیوار و موانع و یا پریدن به پشت اسب.
• پرش طول، برای بهتر گذشتن از روی نهرها و خندق، و سنگرها.
• انواع پرتاب ها، برای بیشتر و بهتر پرتاب کردن نیزه و سنگ.
• دویدن، برای تعقیب دشمن یا گریز از مهلکه.
این قبیل مهارت ها را سربازان در دوران صلح تمرین و تکرار می کردند تا اگر جنگی در گرفت، بتوانند با قدرت بیشتری وارد میدان شوند. مردم عادی و مخصوصا نوجوانان و جوانان هم به تقلید از حرکات سربازان، به این گونه کارها می پرداختند و میان خود بازی ها و مسابقاتی ترتیب می دادند. در مصر باستان و در روزگار فراعنه، نوعی ورزش «دو و میدانی» متداول بود که به صورت دویدن های انفرادی و جمعی اجرا می شدند. در موزه های دنیا، ظرف ها و اشیایی از دوران باستان موجود است که بر روی آن تصویر ورزشکاران در حال دویدن و نیزه انداختن و وزنه پرتاب کردن دیده می شود. در دوران امپراطوری روم باستان، لژیونر ها (سربازان عضو لژیون = ارتش) با پرداختن به انواع دو ها و پرتابها، خود را برای مسابقات شمشیر زنی و نبردهای تن به تن آماده می کردند. در ایرلند، ورزش میدانی مخصوصی رایج است به نام تیل تین (Tailtean) که پیشینه ای چند هزار ساله دارد. اما در میان کشورها و تمدن های دوران باستان، در یونان بیش از دیگران به ورزش دو و میدانی اهمیت داده می شد. اهمیت دو و میدانی نزد یونانیان به اندازه ای بود که نوجوانان را زیر نظر و تعلیمات مربیان کارآزموده قرار می دادند تا آن ها را متناسب با استعدادی که دارند برای سریعتر دویدن، بیشتر پریدن، و بهتر پرتاب کردن آماده کنند. در افسانه های اساطیری یونان باستان، سخن از موجودی پر شور و شر، به نام مرکور است. این موجود افسانه ای، جوانی است بلند بالا و سرشار از شادمانی و نشاط و حرارت. او، در دو طرف کلاه و مچ پای خود بال هایی کوچک دارد و با همین بال ها و گام های چابک و تیز، سفرهای پر ماجرایی را در جنگل ها و کوه ها و سرزمین های مختلف انجام می دهد و آسمان و زمین میدان فعالیت ها و دوندگی های اوست. وجود چنین قصه ای و چنان موجودی در میان قصه ها و افسانه های اساطیری یونان باستان، حکایت از توجه و علاقه آن مردم به «تیزپایی»، «چابکی» و «دویدن» دارد.
فدراسیون جهانی
در 17 جولای 1912 فدراسیونی برای این ورزش به وجود آمد که International Amateur Athletics Federation این بود و واژه آماتور هم جزو آن بود و به صورت حرفه ای پیگری نمی شد ولی در دهه 70 میلادی کاملا ورزش حرفه ای شد و در سال 2001 کلمه آماتور از آن حذف شد. نخستین رییس آن هم سیگفیرد استروم از سوئد بود که 34 سال بر این مسند بود. در حال حاضر هم رییس آن سباستین کوئه از بریتانیا است که از سال 2015 بر صندلی ریاست نشسته است. مقر این فدراسیون هم ازسال 1993 در شهر موناکو است. در حال حاضر هم 214 کشور از 6 قاره عضو این فدراسیون جهانی هستند.
آسیب دیدگی رایج هنگام دویدن
دویدن به یکی از محبوب ترین روش ها برای بهبود و حفظ تناسب اندام و فرم دهی به بدن تبدیل شده است. در حقیقت بیش از 40 میلیون آمریکایی به طور منظم می دوند. در این مقاله به بررسی رایج ترین انواع آسیب دیدگی هنگام دویدن علائم معمولی و نحوه درمان آن ها می پردازیم. دویدن راهی عالی برای فعال ماندن است اما بسیاری از دونده ها در مقطعی دچار آسیب دیدگی می شوند. بیش از 80 درصد صدمات دویدن ناشی از فشارهای مکرر است اما گاهی نیز آسیب های ناگهانی مانند پیچ خوردگی مچ پا یا پارگی عضلات اتفاق خواهد افتاد.
در ادامه به موارد زیر می پردازیم.
· پیشگفتار
· تاریخچه ورزش
· اهمیت ورزش
· ورزش دو و میدانی چیست؟
· تاریخچه ورزش دو و میدانی
· بازی های المپیک
· المپیک نوین
· انواع دو ها
· انواع میدانی ها
· دیگر موارد دو و میدانی
· قوانین و مقررات دو و میدانی
· سن شرکت کنندگان در مسابقات دو میدانی
· نکات مهمی که هنگام و بعداز دویدن باید رعایت کنید
· فواید و ارزش های بسیار زیاد ورزش دویدن را بدانید :
· محل برگزاری مسابقات
· مسابقات جاده
· دو صحرانوردی
· مسابقات پیاده‌روی
· اطلاعاتی درباره آسیب دیدگی هنگام دویدن
· آسیب دیدگی رایج هنگام دویدن
· سایر صدمات ناشی از دویدن
· گزینه های درمانی برای آسیب های مربوط به دویدن
· نکاتی برای پیشگیری از آسیب
· نتیجه نهایی
· نکاتی برای جلوگیری از آسیب حین دویدن و کاهش درد های ناشی از آن