دانلود تحقیق رشته زبان و ادبیات فارسی با عنوان اشعارحافظ (فایل word)

این تحقیق رشته زبان و ادبیات فارسی به بررسی شخصیت و اشعار حافظ می پردازد. حافظ، به تعبیری که مرحوم دشتی کرده است، غزل عارفانه مولانا و غزل عاشقانه سعدی را پیوند می‌زند ولی می‌بیند که امور غزل با همین یک دو مضمون نمی‌گذرد و بهترست فکر دیگری بکند. و آن این است که به ابیات غزل استقلال می‌‌دهد. منظور از انقلاب حافظ در غزل همین است که به میزان بسیاری تحت تاثیر ساختمان سوره‌های قرآن بوده است. شما می توانید این تحقیق را به صورت فایل word دانلود نمایید.

مقدمه

او اولین شاعری است که به نحو فراوانی، نسبت به حجم شعرش (در حدود چهار هزار بیت) تک بیت درخشان و خوش مضمون دارد. یعنی ابیات غزلش مستقل وپر مضمونند. فی‌المثل از غزل سعدی، بیشتر از سی چهل مورد به یاد نداریم. البته گاه ضرب‌المثل هست ولی بیت‌الغزل نیست. حافظ ناچار از این انقلاب بوده است. برای اینکه سعدی و مولانا کار را به جایی رسانیده بودند که کار دیگری نمی‌شد کرد- یا باید قلم و دفتر را ببوسد و کنار بگذارد، یا یک گام فراتر برود. ( ابداع حافظ که سبک مشخص او می‌شود و بعدها تحت تأثیر خود سبک هندی را پدید می‌آورد، در تک‌بیت سرایی است، در استقلال دادن به ابیات غزل است. در این است که به قول فارسی زبانان پاکستان «پاشان» بگوید (پاشان، همانند افشان ساخته شده، از ریشه پاشیدن است). همین است که غزل او حال ثابت و انسجام منطقی و توالی معنائی ندارد. در ده بیست غزل نیست که این کار را کرده باشد. این دیگر صنعتی نیست که حافظ به کار برده باشد. این سرشت شعر اوست. خودش به آن آگاهی و عمد دارد و اصطلاح زیبایی برای آن دارد.

حافظ‌‌، مجالس‌ درس‌ علما و فضلاي‌ بزرگ‌ زمان‌ خود را كه‌ يكي‌ از آنها مولانا قوام‌ الدين‌ عبدالله‌ بود ، درك‌ نمود و در علوم‌ به‌ مقامي‌ والا و رفيع‌ رسيد و به‌ شهادت‌ شمس‌ الدين‌ محمد گلندام‌ كه‌ معاصر حافظ‌ و از فضلاء و مداومين‌ درس‌ قوام‌ الدين‌ عبدالله‌ شيرازي‌ بود، در مطالعات‌ و تحقيقات‌ خود در علوم‌ ادب‌ و دواوين‌ عرب‌ به‌ مرحلة‌ كمال‌ و نهايت‌ تبحر و استادي‌ نايل‌ گشت‌ كه‌ نمونة‌ روشن‌ آن‌ را مي‌توان‌ در اشعار ملمّع‌ خواجه‌، كه‌ به‌ دو زبان‌ عربي‌ و فارسي‌ گفته‌ شده‌ ،ملاحظه‌ كرد. علاوه‌ بر آن‌ حافظ‌ به‌ كتابهايي‌ چون‌ كشّاف‌ زمخشري‌ در تفسير و مصباح‌ مطرزي‌ در نحو و طوالع‌ الانوار من‌ مطالع‌ الانظار تأليف‌ بيضاوي‌ در علم‌ حكمت‌ و شرح‌ مطالع‌ قطب‌ الدين‌ رازي‌ در منطق‌، و مفتاح‌ العلوم‌ اثر سكاكي‌دقيقاً آشنا بود و به‌ مطالب‌ مندرج‌ در آنها احاطه‌ كامل‌ داشت‌.

اگر از یک زاویه یا چند زاویه و بطور سطحی و سنتی به شخصیت حافظ بنگریم شاید تصوری نسبتاً روشن دربارۀ شخصیت او پیدا کنیم ولی هر گاه از همۀ زوایایی که دیوانش به روی ما می گشاید توجه کنیم جداً چهره ای مبهم و شگفت انگیز در برابر خواهیم یافت حافظ تصریحاتی دارد که اهل خانقاه بوده ولی خانقاه را نکوهیده و صوفی بوده ولی خرقه اش رهن میخانه و خرابات بوده و از میان صوفیان حریف و نظر باز فقط او به نام افتاده و تقریباً هر چه ناسزا در حد فخامت و بلاغت و فصاحت اشعارش بوده نثار صوفیان و اهل خانقاه کرده؛ سخنان بلند عارفانه ای دارد که در حد شاعران بزرگ عارف است ولی کلمۀ « عارف » را هم چند پهلو و با نوعی طعن استعمال کرده؛ مسلماً مسلمانی عامل و کامل بلکه حافظ قرآن بوده و کسی شیواتر از او از قرآن با احترام یاد ننموده و به قرآن دانی خود نبالیده است.