تا چند سال پيش بيماري هاي واگير بعنوان بزرگترين معضل بهداشتي كشورهاي جهان بشمار مي رفت، به طوري كه تمام توان بهداشتي كشورها صرف كنترل و پيشگيري از همه گيري اين بيماري ها مي شد . از چند دهه پيش با موفقيتهاي به دست آمده در زمينه ارتقاي نظام سلامت و تكنولوژي جديد پيشرفت عمده اي درخصوص كنترل بيماري هاي واگيردار حاصل شده و پس از طي اين مراحل، بيماری هاي غير واگير در حال حاضر بعنوان مشكل عمده بهداشتي مطرح است. از مهمترين بيماري هاي اين گروه مي توان به آسيبهاي ناشي از سوانح و حوادث، بيماري هاي قلبي - عروقي، ديابت، فشار خون بالا، سكته هاي مغزي، بيماري هاي تنفسي مزمن، بيماري هاي مفصلي استخواني مزمن و سرطانها اشاره كرد. می توانید این تحقیق رشته پزشکی را به صورت powerpoint دانلود نمایید.
مقدمه
بیماریهای غیر واگیر به گونهای از بیماریها گفته میشود که به صورت مستقیم از یک فرد به فرد دیگر قابل انتقال نیست. برخی از بیماریهای غیر واگیر شامل پارکینگسون، بیماریهای خودایمنی، سکته، اکثر بیماریهای قلبی، اکثر سرطانها، دیابت، بیماریهای مزمن کلیوی، آب مروارید و پوکی استخوان میشود. این بیماریها اکثراً غیر عفونی هستند، با این حال برخی از بیماریهای انگلی که در آن چرخه عمر انگل شامل انتقال میزبان به میزبان نیست نیز در گروه بیماریهای غیر واگیر جا میگیرند. بیماریهای غیر واگیر عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. در سال ۲۰۱۲، شصت و هشت درصد آمار فوت به دلیل ابتلا به این بیماریها بودهاست (۳۸ میلیون). از سال ۲۰۰۰ تا زمان ارائه این آمار بیماریهای غیر واگیر رشدی معادل ۶۰٪ داشتهاست. نیمی از این جمعیت سنی زیر ۷۰ سال دارند. زنان نیز درصد قابل ملاحظهای از مبتلایان را به خود اختصاص دادهاست. عوامل خطری چون ویژگیهای فردی، سبک زندگی و عوامل محیطی احتمال ابتلا به بسیاری از بیماریهای غیر واگیر را افزایش میدهند. هر سال حداقل ۵ میلیون نفر بر اثر استعمال دخانیات جان خود را از دست میدهند. تلفات ناشی از اضافه وزن و کلسترول بالا نیز چیزی ۸/۲ میلیون نفر در سراسر جهان است.
علل افزایش بیماریهای غیر واگیر
موفقیت در کشف انواع واکسن ها و داروها
موفقیت در کنترل بیماریهای عفونی و واگیر
افزایش امید به زندگی
افزایش جمعیت سالمندان
استفاده روز افزون از فناوری
تغییرات سریع در سبک زندگی
عوامل خطر
عوامل خطری چون ویژگیهای فردی، سبک زندگی و عوامل محیطی ریسک ابتلا به بیماریهای غیر واگیر را افزایش میدهند. برخی از این عوامل خطر عبارتند از جنسیت، عوامل ژنتیکی، تماس با هوای آلوده و رفتارهایی چون استعمال دخانیات، رژیم غذایی نامناسب و عدم تحرک جسمانی که به فشار خون بالا و چاقی منجر میشود که در نتیجه فرد را بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماریهای غیرواگیر قرار میدهد. بسیاری از بیماریهای غیرواگیر قابل پیشگیری است چون میتوان با اجتناب از عوامل خطر به آنها مبتلا نشد. سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۲، پنج عامل خطر اصلی ابتلا به بیماریهای غیر واگیر را از بین ده عامل خطر معرفی کرد. این پنج عامل خطر عبارت است از افزایش فشار خون، افزایش کلسترول، مصرف دخانیات و مشروبات الکلی و اضافه وزن. علاوه بر این شرایط اقتصادی و اجتماعی نیز در ردیف این عوامل خطر میتوان برشمرد. پیشبینی میشود چنانچه از عوامل خطر اجتناب شود، ۸۰٪ موارد بیماریهای قلبی، انواع سکتهها و دیابت نوع دوم همچنین ۴۰٪ انواع سرطان قابل پیشگیری خواهد بود.
در ادامه به مباحث زیر پرداخته می شود.
بیماری غیر واگیر در جهان
عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی
عوامل خطر قابل اصلاح
عوامل خطر غیر قابل اصلاح
ایسکمی قلب
تصلب شرایین یا آترواسکلروزیس
حمله قلبی(سکته قلبی)
در برخورد با يك بيمار سكته قلبي چه بايد كرد؟
در سکته مغزی چه اتفاق می افتد؟
آنژین صدری
شایعترین علت خونریزی مغزی؟
عوامل خطر قابل اصلاح در سکته مغزی
حیطه های بازتوانی
عوامل خطر قابل اصلاح در سکته مغزی