این تحقیق رشته روانشناسی به بررسی اختلال شخصیت خودشیفته، ویژگی های تشخیصی و شیوع آن می پردازد. عزت نفس این افراد تقریبا همواره بسیار شکننده است. آنها ممکن است با این موضوع اشتغال ذهنی داشته باشند که کارها را چقدر خوب انجام می دهند و چقدر دیگران نظر مساعدی در موردشان دارند. آنها ممکن است انتظار داشته باشند که در بدو ورود با سروصدای زیادی مورد استقبال قرار بگیرند و چنانچه سایرین به داشته های آنها چشم ندوخته باشند، شگفت زده خواهند شد. آنها ممکن است با چرب زبانی زیاد، مدام در پی صید تحسین باشند. می توانید این تحقیق روانشناسی را به صورت powerpoint دانلود نمایید.
ویژگی های معمول اختلال شخصیت خودشیفته شامل عزت نفس متغیر و آسیب پذیر، همراه با تلاش جهت دستیابی به تعادل از طریق توجه طلبی و تأیید خواهی و خودبزرگ بینی آشکار یا پنهان است. مشکلات مشخص در هویت، خودگردانی، همدلی و/یا صمیمیت به گونه ای که در ادامه توصیف می شود، آشکار هستند و خصایص غیرانطباقی در مخالفت جویی دیده میشود.
مشخصه ها
به منظور ثبت ویژگیهای شخصیتی اضافی که ممکن است در اختلال شخصیت خودشیفته وجود داشته باشند اما برای تشخیص ضروری نیستند، مشخصه های صفتی و سطح کار کرد شخصیت می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال، سایر صفات مخالفت جویی (مانند بهره کشی و بازی دادن دیگران، فریبکاری، سنگدلی) در زمره ملاکهای تشخیصی اختلال شخصیت خودشیفته به حساب نمی آیند، اما در صورتی که ویژگیهای مخالفت جویی فراگیرتری (مانند «خودشیفتگی بدخیم») وجود داشته باشد، می‌توانند مشخص گردند. سایر صفات هیجان پذیری منفی (مانند افسردگی و اضطراب) می توانند به منظور ثبت وضعیتهای آسیب پذیرتر» مشخص گردند.
ویژگی های تشخیصی
تظاهر اصلی اختلال شخصیت خودشیفته، الگوی نافذی از خودبزرگ بینی (در عالم خیال یا رفتار)، نیاز به تحسین و فقدان همدلی است، که از اوایل بزرگسالی آغازشده و در زمینه های مختلف به چشم می خورد:
- افراد مبتلا به این اختلال دارای حس خودبزرگ بینانه ای از اهمیت خود هستند.
- آنها به طور معمول توانائی های خود را بیش از حد تخمین زده و دستاوردهای خود را بزرگنمایی کرده، اغلب خودستا و پرمدعا به نظر می رسند. آنها ممکن است با خوش خیالی فرض کنند که دیگران برای تلاش‌هایشان همانقدر ارزش قائل میشوند و ممکن است از عدم دریافت پاداش مورد انتظاری که احساس می کردند لیاقت آن را دارند متعجب شوند. اغلب به طور ضمنی در قضاوت های مغرورانه درباره دستاوردهای خود، نقش سایرین را کمتر تخمین زده و بی ارزش جلوه می دهند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته اغلب با خیالپردازی هایی در زمینه موفقیت بی حد و حصر، قدرت، هوش و استعداد ، زیبایی، یا عشق ایده‌ال اشتغال ذهنی دارند.
بروز و سیر
صفات شخصیتی خودشیفته ممکن است به ویژه در نوجوانان شایع باشند و الزاماً نشان دهنده پیشرفت فرد به سمت ابتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نیستند، افراد مبتلا به اختلال شخصیت خود شیفته ممکن است در زمینه سازگاری با شروع محدودیت‌های جسمانی و شغلی که بخشی گریز ناپذیر از روند سالمندی است، مشکلات زیادی داشته باشند.
مسائل تشخیصی مرتبط با جنسیت
۵۰ تا ۷۵٪ از افرادی که تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته دریافت کرده اند، مرد هستند