تأثیر حالت تغییرشکل و مسیر کرنش بر رفتار تبلورمجدد
در این قسمت از پورتال آموزش و پژوهش دانشگاهیان(پویان) تحقیق مهندسی مواد با موضوع تأثیر حالت تغییرشکل و مسیر کرنش بر رفتار تبلورمجدد برای دانلود ارائه شده است. این تحقیق مهندسی مواد با موضوع تأثیر حالت تغییرشکل و مسیر کرنش بر رفتار تبلورمجدد به صورت فایل Word است.
فهرست مطالب تحقیق مواد با موضوع تأثیر حالت تغییرشکل و مسیر کرنش بر رفتار تبلورمجدد:
1- مقدمه
2- تأثیر حالت تغییرشکل بر تبلورمجدد
3- تأثیر مسیر کرنش بر تبلورمجدد
4- تعیین رفتار تبلورمجدد یکسان
5- تغییر مسیر کرنش در فرآیندهای تغییرشکل
6- جمع بندی
7- مراجع
مقدمه
طی تغییرشکل فلزات، مقدار اندکی (حدود 1 درصد) از انرژی صرف شده در ماده ذخیره شده و باقی انرژی عمدتاً به صورت گرما از بین میرود.این انرژی ذخیره شده به صورت افزایش چگالی نابجاییها و افزایش مساحت مرزدانه ذخیره میشود و همچنین میتواند تشکیل بافت و زیرساختار به صورت سلولهای تغییرشکل را در پی داشته باشد. انرژی ذخیره شده طی تغییرشکل نیروی محرکه فرآیندهای ترمیم از جمله بازیابی و تبلورمجدد را تأمین مینماید.
طی تبلورمجدد ناپیوسته، دانههای جدید با انرژی داخلی پایین (چگالی نابجایی کم) جوانهزنی کرده و رشد مینمایند. جوانهزنی این دانهها در محلهای ناهمگنی نظیر مرزدانهها، باندهای تغییرشکل، باندهای برشی و فصل مشترک ذرات فاز ثانویه و زمینه رخ میدهد. از جمله مهمترین عوامل مؤثر بر تبلورمجدد مقدار کرنش است. با افزایش کرنش، انرژی ذخیره شده در ماده افزایش یافته و فرآیند تبلورمجدد تسریع میگردد. علاوه بر مقدار کرنش، حالت تغییرشکل (کشش، فشار، پیچش و ...) و همچنین مسیر کرنش نیز میتوانند بر رفتار تبلورمجدد تأثیرگذار باشند. به منطور بررسی تأثیر حالت تغییرشکل و مسیر کرنش بر تبلورمجدد باید تأثیر آن بر انرژی ذخیره شده، چگالی نابجاییها و کارسختی مورد مطالعه قرار بگیرد
جمع بندی
میزان کرنش یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر رفتار تبلورمجدد است. با افزایش کرنش، مقدار چگالی نابجاییها در ماده افزایش یافته و انرژی بیشتری طی تغییرشکل در آن ذخیره میشود. با این وجود، بیان مقدار کرنش به تنهایی توصیف کننده رفتار تبلورمجدد نیست زیرا حالت تنش وارده و همچنین مسیر کرنش نیز میتواند بسیار اثرگذار باشد. با در نظر گرفتن این اثرات، می توان به نکات کلی زیر اشاره نمود.
حالت تغییرشکل بر رفتار تبلورمجدد تأثیر داشته و در فرآیندهای کششی نسبت به فشاری، دمای تبلورمجدد پایینتر، انرژی فعال سازی تبلورمجدد کمتر و اندازه دانه کوچک تر به دست میآید.
تغییر مسیر کرنش از طریق ناپایدارسازی ساختار نابجایی تشکیل شده در مسیر قبلی، تغییرجهت حرکت نابجاییها و تسهیل حرکت نابجایی ها به واسطه تنش برگشتی ناشی از تجمع نابجاییها در مرحله پیشین کرنش، باعث کاهش انرژی ذخیره شده گردیده و نرخ تبلورمجدد را کاهش میدهد.
تأثیر کار اضافی بر تبلور مجدد در مقایسه با کار اصلی کمتر بوده و تحت کرنش یکسان، وقوع کار اضافی دمای تبلورمجدد را افزایش میدهد.
در صورت یکسان بودن تنش سیلان و سختی پس از فرآیندهای مختلف شکل دهی و مسیرهای مختلف کرنش، رفتار تبلورمجدد مشابهی انتظار می رود که ناشی از چگالی نابجایی یکسان است.