ارتباط بین ساختار و فعالیت زیستی در نانو مواد الکتروریسی شده به عنوان زخم پوش
در این قسمت از پورتال آموزش و پژوهش دانشگاهیان(پویان) تحقیق با موضوع ارتباط بین ساختار و فعالیت زیستی در نانو مواد الکتروریسی شده به عنوان زخم پوش به صورت فایل Word به همراه اسلایدهای آن برای دانلود ارائه شده است.
برخي پليمرها مي توانند به عنوان زخم پوش براي بازسازي و ترميم زخم هاي حاد و مزمن بکار روند. ايمني بيمار، کارآيي باليني و راحتي کاربرد سه عامل مهم و کليدي براي توسعه زخم پوش ها هستند. اگرچه اين سه عامل به عنوان موارد حائز اهميت مطرح مي شوند، اما مشخصه هاي عملکردي مهم تري نظير خواص فيزيکوشيميايي، مکانيکي، زيست سازگاري، ضد باکتریایی و عدم تحريک ايمني نيز از خواص مهم و الزامي يک زخم پوش برشمرده مي شوند. زخم پوش هايي که طولاني مدت استفاده مي شوند، بايد منعطف باشند تا وقتی روی زخم قرار می گیرند کاملاً با آن تماس داشته باشند و از ايجاد کیسه های هوايي و شرایطی که برای تكثير باكتري ها مطلوب است، جلوگيري کنند. در مورد پانسمان هاي موقتي كه مرتباً تعويض مي شوند، چسبندگي بايد کم باشد تا در موقع تعويض، از پارگي ديواره عروق جديد ايجاد شده جلوگيري شود تا فرآيند ترميم زخم، روند معمولي خود را طي کند. يک زخم پوش مناسب بايد توانايي حفظ رطوبت يكنواخت پوست به درون لايه شاخی را داشته باشد تا فرآيند ترميم زخم و تشکيل لايه سلول های اپی تليال تسريع يابد اما در برابر رطوبت، نفوذپذير هم باشد تا از تجمع بيش از حد مايع که منجر به رشد باكتري ها خواهد شد، جلوگيري کند. ضخامت مشخصه ديگري است که در مراحل طراحي و ساخت زخم پوش ها بايد در نظر گرفته شود.
انواع مختلفي از زخم پوش ها به صورت تجاري در بازار موجود هستند اما برخي از آنها اثر ضد باکتریایی از خود نشان نمي دهند. براي ايجاد اثر ضدباکتریایی دو راهکار ارائه شده است. استفاده از يون نقره يا استفاده از عوامل ضد باکتریایی آلی که البته همواره امکان بروز عوارض جانبي در پي استفاده از اين دو راهکار وجود دارد. رهايش نقره علاوه بر ايجاد بيماري آرژيوز باعث ايجاد سميت حاصل از نمک ها يا کمپلکس هاي نقره مي شود. استفاده از عوامل ضد باکتریایی آلی هم می تواند باعث ايجاد مقاومت ميکروبي در کاربردهای مزمن و طولانی شود. لذا توجه محققان به سمت تهيه زخم پوش هايي از جنس زيست پليمرهايي با خاصيت ضد باکتریایی ذاتی جلب شده است. علت اين امر به خصوصيات منحصربفرد زيست پليمرها نظير زيست سازگاري، زيست تخريب-پذيري و منابع تجديدشونده آنهاست. اما اين نکته حائز اهميت است که همه زيست پليمرهاي با خاصيت ضد باکتریایی، خواص مورد نياز براي کاربرد به عنوان زخم پوش را ندارند.