دانلود تاريخچه آموزش و پرورش در ايران

بررسی تحولات آموزش و پرورش در ایران از هزاره پیشین تا عصر كنونی، بازگو كنندة این واقعیت است كه نهاد آموزش و پرورش در ایران باستان به ویژه در دوره هخامنشیان و ساسانیان متأثر از دو عامل حكومت و خاستگاه اجتماعی اقتدارطلبان جامعه بوده است. در این دوران، ا ماهیتی محافظه‌كارانه و خصلتی طبقاتی داشته و نحوه تربیت و تعلیم خصوصی و خانوادگی در میان طبقات مرفه و اشرافی معمول بوده است؛ اما سازمان رسمی برای اداره امور آموزش و پرورش عامه وجود نداشته است.

در دوران صفویه فرایند تعلیم و تربیت تحت الشعاع مرام و عقاید مذهبی كه در آن عصر نیرومندترین عامل وحدت و یگانگی فرهنگ بود، قرار گرفت. هدف تعلیم و تربیت آن بود كه فرد به گونه‌ای تربیت شود تا توشه آخرن برگیرد و به بخشودگی و رضایت خاطر حق تعالی رسد.

در زمان عباس‌ میرزا و محمدشاه در نتیجة تماس‌های مكرر دولت ایران با دول خارجی، از جمله فرانسه، ورود هیئت‌های اعزامی فرانسوی به ایران، توجه مردم به فتوحات ناپلئون در اروپا، دعوت از خبرگان و مهندسان نظامی و متخصصان برای بازسازی ارتش ایران و سرانجام اعزام چند گروه از شاگردان جهت ادامه تحصیل به ممالك اروپایی موجب شد كه ایرانیان اصلاح‌طلب از ترقیات عظیم اروپاییان و امكانات و كانون‌های آموزشی و دانشگاهی آنان آگاهی یابند. این آگاهی‌ها به تدریج موجبات تشویق و ترغیب آن گروه از دولتمردانی را فراهم آورد كه به شدت به توسعه فرهنگ، علوم و صنایع جدید برای استقلال كشور اعتقاد داشتند.

این تحقیق به تاریخچه آموزش و پرورش در ایران می پردازد