نا گفته پیداست که مقررات و قوانين در هر جایی از عالم بر اساس مبانی و اصول خاصی نوشته می شود. در کشور ما که مذهب عامه مردم آن شيعه جعفری است اصلی ترين منبع برای طراحی و وضع قوانين همانا منابع دينی و فقهی است. به اين معنا که در وضع قوانين از قرآن کريم و سنت پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (عليهم السلام) به عنوان منبع استفاده می شود.
از دانشجويان رشته کارشناسی ارشد معارف اسلامی و حقوق انتظار می رود پس از پایان تحصيلات با استفاده از آموخته های قرآنی، حديثی و فقهی خود دست به کار تبيين و توليد قوانين و مقرراتی شوند که علاوه بر رفع نيازهای جامعه اسلامی، به بهترين شيوه بيانگر بایستگی ها و شايستگی های مورد مطالبه دين مبين اسلام برای اداره جامعه اسلامی و مردمان مسلمان باشد.