مهندسی عمران از جمله رشته هایی است که بیانگر کاربرد علم در ایجاد سازندگی و عمران کشور است. یعنی هر چیزی که به آبادی یک کشور باز می گردد، مانند سد، فرودگاه، جاده، برج، تونل، دکل های مخابرات، ساختمان های مقاوم در مقابل زلزله، سیل و آتش، نیروگاه های برق و مصالح سبک، ارزان و با کیفیت مناسب برای ساخت و ساز، در حیطه کار مهندس عمران قرار می گیرد. مهندسی عمران طیف بسیار وسیعی از کارها را در بر می گیرد. یعنی اگر بخواهیم ساختمان، پل، برج، تونل، راه، سیلو و یا شبکه های فاضلاب بسازیم در آغاز به یک مهندس کارآمد عمران نیاز داریم تاعلاوه بر رعایت جنبه های فنی و اجرایی، اقتصادی نیز عمل کند. چون اقتصادی بودن یک اصل در مهندسی عمران است.
در دوره های تحصیلات تکمیلی بیشتر به جنبه های نظری و پژوهشی پرداخته می شود. بدین جهت فارغ التحصیلان این دوره ها در هر یک از گرایش های این رشته، بیشتر توانایی های علمی و محاسباتی و به طور کلی نظری خود را افزایش می دهند، اگر چه این افزایش توانایی، در کارهای اجرایی علمی نیز از نظر صحت اجرا می تواند نقش مهمی داشته باشد.
برای رشته مهندسی عمران در مقطع کارشناسی ارشد، می توان گرایش های :سازه، زلزله، ژئوتکنیک، راه و ترابری، مدیریت منابع آب، آب و سازه های هیدرولیکی، سواحل، بنادر و سازه های دریایی، حمل و نقل، مدیریت ساخت و محیط زیست را برشمرد.