دانلود مقاله ترجمه شده یک معماری رایانش ابری هوشمند با پشتیبانی دولت الکترونیکی

توسعه ­ی دسترسی به اینترنت پرسرعت، اپلیکیشن های وب 2 و تکنیک­ های مجازی سازی، رایانش ابری را یک فناوری پیشتاز نموده است. یک کاربر در "ابر"، اپلیکیشن مبتنی بر وب را از طریق مرورگر در اینترنت با ظاهر و احساس برنامه ­ی دسکتاپ اجرا می­کند. رایانش ابری منابع مقیاس­ پذیر و مجازی شده به صورت پویا را در یک سرمایه­ گذاری اسمی ابتدایی به عنوان یک سرویس در شبکه فراهم می­کند. مرکز داده به عنوان ستون فقرات در رایانش ابری کار می­کند که تعداد زیادی سرویس ­دهنده با هم شبکه شده ­اند تا نیازهای محاسباتی و ذخیره­ای کاربران را سامان­دهی نمایند. زمینه­ای که به توجه بیشتری نیاز دارد، بهینه­ سازی زمان عکس ­العمل برای معماری ابری است تا بتواند به همان اندازه که انتظار می­رود در همه جا حاضر باشد. بسیاری از اپلیکیشن ­های پُر داده، مقدار زیادی داده تولید می­کنند که در شبکه­ ی ابری می­چرخد. وقتی تعداد کاربران ابر زیاد می­شود، معماری ابر باید ملزومات گردش حجم عظیم داده را فراهم کند تا از ازدحام داده در شبکه جلوگیری نماید. در این مقاله یک معماری رایانش ابری هوشمند و کارا از نظر انرژی معرفی شده است که مبتنی بر مراکز داده­ ی توزیع شده است تا بتواند با کمینه زمان عکس ­العمل از اپلیکیشن و دسترسی به داده از مرکز داد ه ­ی محلی پشتیبانی نماید. دریافته شده که معماری پیشنهادی برای موسسان شرکت های تجاری کارامد است، برای استفاده از دولت الکترونیکی مناسب است و یک محیط دوستدار طبیعت برای رایانش ابری فراهم می­کند.

1-مقدمه

دانشمندان کامپیوتر همیشه به دنبال ابداع یک فناوری جدید بوده ­اند که بتواند به صورت کارا و موثر منابع سخت ­افزاری زیرین معاصر را در جهت منفعت علم و جامعه ­ی تجارت به کار گیرد. با شروع از mainframeها تا ماشین های مجازی کنونی در "ابرها"، تاریخچه ­ی محاسباتی روندی از الگوهای متناوباً همگرا و واگرا را برای استفاده از منابع محاسباتی تجربه کرده است.  mainframeها / مینی­ کامپیوترها برنامه ­های کاربران را با مرکزیت مفهوم اشتراک زمانی پردازش می­کردند. نفوذ عمیق کامپیوترهای شخصی ارزان تقریباً همه ­ی زوایای محاسبات و بنابراین واگرایی منابع را تحت تاثیر قرار داده است. بعدها با همگرایی دوباره­ی منابع محاسباتی همان­طور که در شکل 1 نشان داده شده است، ماشین­های موازی اختصاصی، برنامه ­های موازی را سریع­تر از PCهای معاصر اجرا کردند. چون این ماشین­های موازی بسیار گران بودند، یک تغییر محاسباتی بزرگ به عنوان واگرایی در منابع مشاهده شد که به عنوان محاسبات توزیع­ شده مانند شبکه ­ی ایستگاه­ های کاری ، محاسبات خوشه ­ای، محاسبات توری (مشبک) و مانند آن دسته­ بندی گردید. در سناریوی حاضر، رایانش ابری از منابع متمرکزشده به شکل مراکز داده استفاده می کند. به نظر می رسد روند استفاده از منابع به صورت متناوب مثلاً به صورت متمرکزشده و توزیع شده ادامه دارد…